De wereld ligt aan uw voeten

Het eerste kinderboek is uitgelezen en het duizelt me een beetje. Er worden zoveel nieuwe fantasiewoorden voor oude begrippen gebruikt dat de neiging ontstaat om om ‘mag het een onsje minder’ te vragen. En toch…Als het verhaal je eenmaal te pakken heeft dan kan je die woordenbrij loslaten en gaan voor de spanning van het verhaal. Maar achter elke deur ervan wordt je weer op een ander been gezet.

Zoonlief appte dat ze kwamen eten, iets makkelijks, niet te ingewikkeld. Natuurlijk lieverd. Haha. Veel te leuk om mijn kookgerei weer te laten sprankelen. Een Tagliatella Bolognese, sudderstoofpotje bij uitstek, naar authentiek Italiaans recept. Altijd leuk om tussen het enorme aanbod op Google een juiste uit te kiezen en de kunst is om zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven. Het slaagde wonderwel en inderdaad was de smaak heel anders dan mijn doorgaans met de snelheid van een-ouder tussen de bedrijven door-Pasta Bolognese.

Onmiddellijk onder het koken kwam het idee op om naar goed en speels gebruik de landen stuk voor stuk onder de loep te nemen, dus is voor vandaag de Risotto Giallo con Piselli, deze komt uit Milaan en men gebruikt carnaroli-rijst, zoals men bij hoog en bij laag bezweert, de Rolls-Royce onder de risotto rijst. In mijn creuset staan de groenten al te pruttelen voor een heerlijke bouillon. Straks verder. Het zijn twee vliegen in één klap, want het is ook tegelijk een dwars-door-de-kast-recept.

Vlak voor de maaltijd had zoonlief laten weten om vijf over zeven te landen op Schiphol. Dat betekende even de kaarten opnieuw schudden en de avond wat anders indelen. Na het heerlijke bezoek van de oudste en het spel met kleindochterlief, lieve Greetje, mijn living puppet, bleek een uitmuntend concept van vermaak tussen de glitters, de viltstiften en scharen en de tagliatella door, moest ik dus nog dwars door de storm richting Schiphol. De kleine blauwe reed onverstoorbaar door de rukwinden zijn eigen prinselijke weg en alleen had ik even de afslag van Badhoevedorp te pakken. Diep ademhalen en opnieuw de weg vinden dan maar. Daar kwamen de twee uit zalig Portugal en de regen viel extra koud op hun dak. In de auto kwamen de smeuïge verhalen los en het was te merken dat ze in ieder geval goed hadden kunnen bijtanken.

Bijkomen op de bank met de nieuwste Matthijs draait door van afgelopen zondag. Wat een verrassing was het blije hoofd van Loes Luca. Haar waanzinnige bijna ongelooflijke verhaal van de liefde voor haar wispelturige knappe vader mondde uit in een prachtige versie van ‘My heart belongs to my daddy’. Een onvoorwaardelijk houden van ondanks de minder aardige acties van de man zelf. Een troostrijke gedachte als je altijd de zonnige kanten kan vasthouden.

Han Bennink trommelde zich een weg door Forever young, deze tachtiger oefende nog dagelijks zijn snelheid op de snaredrums, eenvoudig omdat heel het leven ritme was en beleefd moest worden. Wat een heerlijke afsluiting was dat met de Sven Hammond Big band. O, vul toch vaker dat kijkkasten met deze juwelen. Wat zou het dan heerlijk toeven zijn.

Vriendlief zit nog steeds daar in het uiterste puntje van het land en we Skypen nu twee keer per dag om elkaar in ieder geval te zien. Het wereldniveau heeft hij inmiddels leren los te laten en mondjesmaat nog maar te volgen omdat de kleine wereld met aandacht en liefde zoveel voedender is voor de ziel. Het is te overbruggen.

Morgen staat er een reis naar Rotterdam op het programma. Een hele dag voorstellingen van theaterbureau Bannink. Weer nieuwe inspiratie en een reis dwars door de verbeelding heen. Nu eerst de bouillon, de risotto en het vers afgebakken stokbrood. Bella Italia, de wereld ligt aan uw voeten.