Een opmerkelijk geluid. De wielewaal zit in de tuin. Heerlijk om deze vriend weer te horen. In het najaar deed hij zich te goed aan de rijpe vijgen. Hij is nu ook in de buurt van de vijg te vinden.
Een van de fluweelbomen die door midden was gescheurd tijdens de storm, moet toch omgehakt worden, want hij is een aantal centimeters gezakt en komt vervaarlijk lager te hangen. Het andere deel met de bloeiende wisteria leunt gemoedelijk in een Tête-à-tête tegen een sparrenboom en de muur.

De maaimachine doet goed werk en met zijn vernuft is het een zegen voor lief, die nu minder hoeft te zwoegen, waarbij hij toch steeds de neiging heeft teveel hooi op zijn vork te nemen. Letterlijk en figuurlijk, Zo rommelen we wat aan, terwijl het jagen op de houtbij onverminderd door blijft gaan, omdat die moeilijk te pakken is. Ik vermoed dat er veel meer bijen zitten, terwijl Lief het idee heeft jacht op een te maken. Ik help het hem hopen, maar ik betwijfel het ten sterkste.
Een van onze leesvrienden appt dat hij ons gekozen boek van Jaap Robben ‘Schemerleven’ in een adem heeft uitgelezen en dat hij het zo mooi vond. Ssstt.. dat zouden we beperken. Elke mening over een boek vormt de eigen mening mee. Het helpt wel om me over de digitale weerzin heen te zetten. Ik lees en lees en wil niet meer dat het stopt.
Door het onderwerp vlieg ik over de de jaren heen terug in de tijd. Ik ben in huize het Oosten in Bilthoven en zit alleen in de zusterkamer, een licht in de duisternis want om mij heen is alles aardedonker. Ik hoor water druppen. Ingespannen luisteren om het geluid te lokaliseren. Daarna volgt een controle van de kraan en de ketel op het pitje. Krekeltjirpen tussen het druppen door. Vasalis spookt met me mee. Ineens zie ik vanuit een ooghoek een druppel vallen. Het spat als een teken aan de wand op de grond en nog een. Ernaast ook en daarnaast en daarnaast. Oké, tijd om op inspectie te gaan. Zaklamp aan, de sleutel der sleutels, de moedersleutel mee. Daarmee kan ik gelukkig alle deuren openen. In het schijnsel van het licht vormen de gangen zich tot rijen. Op de trap klinken mijn voetstappen holler dan overdag opvalt. Af en toe blijf ik stil staan om te luisteren. Buiten de kamers van de ziekenboeg, zijn er appartementen in het huis en daarbuiten nog wat aanleunwoningen. Ik ben nachtzuster c.q. hoofdzuster, want er is niemand anders dan ik alleen. Ik hou supervisie op mijn eigen handelen.
Er is wat gemorrel, soms klinkt er ook geritsel. Nu moet er uitgezocht worden welke deur ik hebben moet. Op de rij waarvan ik vermoed dat het een van die kamers is, blijf ik luisteren bij deuren die in aanmerking komen omdat ze zich bevinden boven de zusterpost. Nergens hoor ik gestommel, iets wat op water lijkt. Nogmaals spits ik de oren en dan is het bij een deur raak. Onmiskenbaar hoor ik ruisen van water. Het is mevrouw X waarbij af en toe kleine mistwolkjes te voorschijn ploffen die er voor zorgen dat niet alles meer verloopt zoals het zou moeten. Overdag kan ze zich nog heel best redden, maar in de nacht is de begrenzing tussen droom en werkelijkheid vervaagd. Nogmaals luister ik ingespannen. Geen teken van leven alleen dat ruisen. Ik haal diep adem, steek zo voorzichtig mogelijk de sleutel in het slot en open zachtjes de deur. Meteen sta ik met mijn schoenen in het nat en zie bij het schijnsel van de zaklamp een stromende kraan boven een volgelopen gootsteentje, waar het water in volle vrijheid overheen gutst. Typisch een gevalletje kraan vergeten dicht te draaien.
Dan neemt het handelen een vlucht. Kraan dichtdraaien, stop uitnemen, handdoeken als dweil gebruiken. Ondertussen mevrouw zo zachtjes mogelijk ingelicht over wat er is gebeurd en dat ze nu weer heerlijk verder kan slapen. Morgen gaat men wel zien hoe groot de ravage is. Eigenlijk is ze nauwelijks wakker te krijgen. Ze mompelt wat, zucht diep, draait haar hoofd naar de muur en ronkt verder in zalige vergetelheid.
Beneden schrijf ik het rapport. De tijd had happen genomen uit de lange nacht. Er zat een verhaal in mijn hoofd met beeld erbij. Een avontuur op een serveerblaadje.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.