Niet geschoten is altijd mis

De ophef over Roald Dahl en de verminking van zijn taal is volkomen terecht. De rechtschapen lieden die zijn verhalen willen kuisen zijn zonder te lezen en te begrijpen aan het werk gegaan. Hoe kun je tornen aan intenties, die de basis zijn van de uitingen van een schrijver. Hij draagt er een belangrijke boodschap mee uit. Soms een tikje moralistisch maar met zoveel humor dat we hem dat graag vergeven. Blijf met de handen van onze literatuur af. Het mooie sprookje dat fantasie op hoog niveau heet, verdient het om gekoesterd te worden en in de watten te leggen. Kuis de taal van jezelf zoveel als je wilt, maar tast de expressie van een ander niet aan en zeker niet door er rücksichtlos in te schrappen en te herschrijven. De waarachtigheid van het woord wordt er door aangetast. Elk boek houdt zijn tijd een spiegel voor, behalve als het onsterfelijke literatuur behelst. Die is van onschatbare waarde omdat het boven de letter uitstijgt en betekenis geeft aan gedachtegoed. Lees vooral het ongeschreven woord tussen de regels en je zult nog veel meer ontdekken. Een rode correctiepen heeft door de jaren heen al veel te veel fantasie om zeep geholpen. Hang ze aan de wilgen. Die pennen dan natuurlijk.

Als ik naar buiten tuur op de vierde dag van mijn Quarantaine zie ik dat ze het huis van de vorige maand overleden achterbuurman aan het leeghalen zijn. Het hele leven in een vuilcontainer gepropt is een trieste manier van beëindigen. Het idee is niet erg aangenaam, bijna oneerbiedig haast. Het hele hebben en houen op een hoop. De lucht brengt een geperfectioneerde entourage in saaiige grijstinten, een dikke deken van hemels verdriet.

Dichtbij zijn er kleine lichtpunten te vinden tussen de oude staketsels van de potten met planten op het balkon. Tussen en op het dode hout beginnen opnieuw uitlopers te groeien, bloemen in knop de kop op te steken, fris groen dat de bruine aarde kleurt. Het is een schril contrast met het verval in de container, maar toch maakt het hart een huppeltje. Lente in het land.

Vriendinlief belt op. Komt het gelegen. Haha, boodschappen uit de coronavrije buitenlucht altijd en het is niet besmettelijk via dit medium, een geluk bij een ongeluk. Eeen hartelijke en o zo bekend oorverdovend lachsalvo aan de andere kant. Hoe heerlijk om die weer eens te horen op orkaansterkte. Alle ziektekiemen in een klap weggeblazen. Niet in de laatste plaats trouwens door haar onverwoestbare optimisme, waar we elkaar doorgaans altijd in gevonden hebben. Zo fijn om me even aan te laven, net wat een mens nodig kan hebben op gezette tijden. Ook al haar hele leven aan het tobben met allerhande kwaaltjes, maar zich nooit onder het tapijt laten schuieren en zo hoort het ook. Kwaliteit van leven staat bovenaan.

De verhalen over haar vrolijke demente vader zijn een verademing. Hij is heel gelukkig in zijn nieuwe omgeving na de dood van haar moeder en dankzij die opkomende dementie was het verdriet niet zo kommervol als waar ik bang voor was, omdat ze zo’n cohesie kenden,die lieve twee. We prijzen die andere kanten van de aandoening. Het verleden dat zich op een presenteerblaadje aandient en uitmondt in aanwijzingen geven in de keuken voor het bakken van een taart, omdat hij dat zijn hele leven al gedaan heeft en dus een ervaringsdeskundige bij uitstek is. De grappen en de grollen waar hij het gros van de bewoners en de verpleging mee vermaakt, zijn eveneens onverwoestbare optimisme. De appel valt niet ver van de boom.

Van dochterlief krijg ik mijn jurk terug in een slinger van zelfgemaakte vlaggetjes voor het goede doel. Ooit in Den Haag gekocht in een klein Israëlisch winkeltje dat naar wierook en musk rook eind jaren zestig. Het is een prachtig aandenken en wat is ie mooi geworden. Lief en ik doneren beiden . Nog maar een paar dagen, dan beginnen ze aan het grote avontuur. Voor die tijd kan ik ze tenminste nog even omarmen.

Straks ga ik de eerste poging wagen een boodschapje te doen. Verse croissants en verse jus. Haha. Volgens zoonlief is het te snel, maar ik beloof onmiddellijk terug te keren als het niet gaat of een brug te ver is. Niet geschoten is altijd mis.