Is dat boffen

Vivaldi viert de herfst met ons mee deze zonnige zondagmorgen terwijl, voor het eerst, de koolmezen en de mussen zich tegoed doen aan de insecten in de druif en de fluweelbomen. Vermoedelijk, omdat aan de voorkant van het huis nu alles kaal is, komen ze hier hun honger stillen. Fijn om ze terug te zien. Sinterklaasberichten worden over en weer geappt evenals de foto’s van mijn kleine pietjes, klaar voor sinterklaasjournaals en schoenen. Aandoenlijke ernstige snuitjes onder de gekleurde baretten, klaar om de Sint waar het maar kan, te helpen. Het blijft een kinderfestijn in welke vorm dan ook.

Lief en ik verhalen van eigen belevingen. Wanneer werd ons verteld dat Sint niet echt bestond, maar dat dit stand-ins waren voor de bisschop Nicolaas van Myra die lang geleden drie kinderen uit een pekelton had gered. In een andere legende over hem waren het studenten. Een mare vertelt over een man met drie dochters, die te arm was om ze een bruidsschat mee te geven en Nicolaas die een buidel met goudstukken door het raam gooide, dat zou duiden, waarom er schoenen worden gevuld en er gestrooid wordt.

Bij ons thuis ontdekten we op een gegeven moment dat er cadeautjes in een kast waren verstopt. Of daarmee een einde kwam in het heilige geloven weet ik niet meer. Het was wel een opluchting, want de angst voor de knechten van Sint in die tijd zat er goed in, omdat hij kinderen echt in de zak stopte(als grapje)en met de roe er hier en daar dreigend tegen zijn handen tikte. Je voelde het bij wijze van spreken al, zo’n striemend geval. ‘Denk erom hoor, als je niet lief bent neemt Sinterklaas je mee’, was de ultieme dreiging, te pas en te onpas gebruikt. Lief weet het niet meer. Hij dacht dat zijn vader het hem gewoon had verteld. Vandaag de dag is de kanteling vooral merkbaar. De traditie is danig aan vernieuwing toe. Al vanaf mijn eigen gezin voelde ik de tegenstrijdigheid van het in stand houden duidelijk. Het riep altijd twee kanten op. Aan de ene kant is de beleving één groot feest, die menig rode koon en glimoogjes oplevert, aan de andere kant wil je kinderen meegeven vooral waarachtig te zijn. En toch doen we niet anders dan dit geloof in de oude baas te sterken. Haken en ogen vinden altijd wel een nieuwe weg.

Het doek is voorlopig af. Door de combinatie elektrische kachel, de goed geïsoleerde Datsja, de Gamsol terpentine en de olieverf werd de lucht in de ruimte ondraaglijk. Het vereist ventilatie, dus met de deur wagenwijd open kon er verder geschilderd worden. Straks doe ik de kachel niet meer aan. Dan maar twee tot drie uurtjes in een frisse ruimte, dat is te doen.

Vanmorgen kon ik eindelijk beginnen aan de toer met de nieuwe kleur. Eindelijk was de keuze gemaakt uit de vijf kleuren die nog resten. Het luistert nauw, al kunnen ze allemaal met elkaar, maar het gaat om een mooi verloop erin. Lief vindt breien een kunst, wat maar weer eens bevestigde dat datgene wat voor de een ‘n peulenschilletje is, voor een ander moeilijk te behappen kan zijn.

Gisterenavond keken we voor het eerst weer een avond tv, met behulp van NLZiet. ‘Sterren op het doek’ met Eus had John van den Heuvel als gast. De technieken van de drie kunstenaars waren ook dit keer heel verschillend. Het gekozen doek, een soort drieluik met de skyline van Manhatten op de voorkant was ingenieus verzonnen, maar deed me niet zoveel. Eigenlijk was de eenvoudige kop in olieverf in alle eenvoud sprekender, omdat de laatste kunstenaar van het glas-mozaïek gekozen had voor de allegorie van Joris en de draak, het zegevieren van het goede boven het kwade. Toepasselijk voor een misdaadbestrijder en absoluut de beste gelijkenis, maar om jezelf de hele dag als een Joris Goedbloed tegen te komen, is misschien wat te veel van het goede.

‘Even tot Hier’ kwam er na. Altijd oogsten de twee heren Niels van der Laan en Jeroen Woe mijn bewondering voor het oplepelen van de vernuftige sceptische teksten en kwinkslagen in dat hoge tempo. Humor op hoog niveau met een groot gehalte aan juiste informatie in enkele zinnen of onderstreept met mooie slogans en oneliners. Programma’s waar je rijker van wordt, zijn een groot goed tegenwoordig. Dit waren er zelfs twee. Is dat boffen.