Dan is het binnen goed toeven

Het is vijf uur en ik luister naar de verhalen uit het verleden die het huis me vertelt via de hoge deur van onze kamer en de oude houten vloeren. De strak gestucte muren bewegen niet mee, ze doen er het zwijgen toe. Buiten waait de wind om het huis. Een dag nog belooft het weerbericht, daarna trekt er een warme nazomerzon door de rest van de week. Voorlopig vang ik nog even de krakende windvlagen via de deur.

Het was een warm welkom bij het zien van het sierlijke hek, de ruime parkeerplaatsen en de statige uitstraling met een ouderwetse grandeur. In het schemerdonker was te zien geweest, dat het dorp grote gebouwen, maar ook veel verval herbergde. Dit huis was wijs onder handen genomen met behoud van veel details die niet altijd in harmonie waren met de moderne attributen, zoals de lampen in de gang en de kamers. De slaapkamers zijn modern en comfortabel, soms met een overdaad aan patronen maar in onze prinsessenkamer was het overwegend Laura Ashleystijl wat de klok sloeg. Zo’n eerste paar nachten in een nieuwe omgeving vergen wat tijd om te wennen aan het leven dat in het huis besloten ligt met misschien hier en daar nog een ronddolende ziel.

Het overdekte zwembad tegenover het terras is de grote toevalstreffer. Daar houdt de jeugd zich op tot de ogen rood zien en het vel verrimpeld verandert in een oude bessenhuid. Het gespetter van het water en het geklater van de stemmen die weerkaatst worden door de glazen verrijdbare wanden, het gejoel als de grote ooms mee komen zwemmen en de kleintjes een voor een terug in het water gooien brengen het grote genieten mee. Meer is er niet nodig om een kinderhand te vullen.

De reis was voorspoedig gegaan. Zoals verwacht had de kleine blauwe Prins een liefde/haat verhouding met de stoplappen op de wegen van Belgie. Hij ploegde dapper voort en eenmaal in de Franse Ardennen aangekomen snorde hij als vanouds gemoedelijk door. Het laaggebergte met een ondergaande zon erboven schoof voorbij en eenmaal van de snelweg af werd in de snel invallende schemer de weg omzoomd door donkere bossen waarin we herten en zwijnen, vossen en reeën wisten. Het laatste stuk van de route bleek over een donkere en onverlichte veldweg te gaan dat groot licht vereiste, tot het kleine dorp opdoemde en daar was het huis, groot en statig achter een ommuurde tuin, heel herkenbaar.

De dag erop begon vroeg. Kinderstemmen galmden door het hele huis met af en toe een bas er tussendoor. De speelkamer was al gauw gebombardeerd tot game-room voor de oudsten, de kleintjes hadden voldoende aan een grote houten kist met spelletjes naast het grote tafelvoetbalspel. De lieve krullebol vierde vandaag zijn verjaardag met toeters en bellen aan de lange ruime tafel waar we met gemak met alle twintig om heen konden zitten. Een cadeau voor het feestvarken, duplo en geld voor een nieuwe fiets, en twee taarten met drie kaarsjes erop van de uitstekende bakker van het dorp, in de vroege ochtend gehaald. Er werd gezongen en voor alle kinderen had ik cadeautjes van de kringloop en boeken van mijn recensie-exemplaren, meegenomen, de eerste set om te grabbelen, de tweede om uit te delen. Dubbel feest. Voor mij kwam het cadeau van mijn verjaardag, zorgvuldig verpakt, de foto van mij en de kleinkinderen, een foto van lief en mij en de foto met ons allen, van de fotoshoot op de heide in een prachtige lijst. Het ontroerde weer.

Er werd geknutseld, getekend, gelezen, spelletjes gedaan met de vertel-dobbelstenen, hier en daar nog een beetje gewerkt en een heleboel gekookt. Spaghetti in zo’n grote oerpan wordt niet onverdeeld even gaar. Even wennen zo’n rats, kuch en bonen hoeveelheid. Verse tomaten-basilicum-saus erbij en een groene spinazie/doperwt, goed om alle magen stevig te vullen. Salades erbij en klaar.

Het duurde even voor alles aan klein grut naar bed was, maar daarna ontspon zich een fijn gesprek. Herinneringen ophalen, vragen beantwoorden over godsdienst en beleving en hoe dat vroeger was, het uit de doeken doen van de jaren zeventig, het voor-en-nadeel van direct zijn als er een opmerking komt, die vroeger wel kon maar nu echt niet meer en hoe de veranderende wereld te benaderen, het verloop van veranderingen door de eeuwen heen, en hun eigen perceptie op de tijd waarin we leven. Waardevol en warm.

Vandaag staat er een bezoek aan het kasteel van Sedan op de agenda, een van de grootste forten en op dit ogenblik in het thema Le chateau de Sorciers, het kasteel van de tovenaars. Het belooft nog een regendag te worden en dan is het binnen goed toeven.