Per slot van rekening

‘De leugen: het middel om het leven de waarheid te geven waar je zo naar verlangt’. Ik lees het nieuw gekozen boek van de leesclub. Philip Huff is de schrijver, de titel is ‘Wat je van bloed weet’ en het omslagontwerp van het boek is van Claire Witte een en ongelooflijk mooi. Een vlag die de lading dekt.

Als het jongetje bovenstaande zin denkt, ben ik op bladzijde 64. Door de vorige hoofdstukken is het zonneklaar waarom hij dat denkt en wordt deze zin een waarheid, waar geen speld meer tussen te krijgen is. Het is de hoop die je doet ontsnappen uit bergen ellende. Het is de ultieme poging om te geloven dat er een wereld is die uit liefde bestaat, een zingende moeder, een trotse vader langs de lijn, een huis waarin je iedereen welkom kan heten omdat het er zo gezellig is. Philip Huff schreef een boek waaruit je nauwelijks kan ontsnappen, het valt bijna niet weg te leggen, zo houdt het verhaal je bezig.

Bij het zien van de kaft begint het creatieve brein te werken. Het wil aan de slag. Dat is wat een werk vermag dat raakt, vanaf de allereerste foto die ik ervan zag. In werkelijkheid is het nog veel mooier door het reliëf waarin het gedrukt is.

Het wordt de dag van de inspiratie. Vandaag gaan we naar Singer-Laren en misschien knopen we een wandeling over de hei eraan vast. Een verademing na de ‘Zweedse-Warenhuis-dag’ van gisteren. Op jacht naar vloerkleden en grote hoeslakens. Voor lief ging er een wereld open. Wat een uitnodiging tot consumeerderen in plaats van minderen. De kleden werden gewikt en gewogen en liggen nu in de opslag in ons hoofd, om te overdenken. Het hoeslaken is denk ik weer te klein voor dit kingsizebed. We zullen zien.

In Singer is er een tentoonstelling met de titel ‘De nieuwe vrouw‘, deze titel werd aan het begin van de 19e eeuw gebruikt om de spot te drijven in kranten, tijdschriften en spotprenten met de vrouwen die steeds vaker het zo gebruikelijke mannelijke bolwerk begonnen te infiltreren en te slechten. Singer Laren maakt van die spottende benaming een geuzennaam. Gastcurator Maaike Rikhof stelde de expositie samen over de beeldvorming van de vrouw tegen de achtergrond van de voortschrijdende emancipatie. Het onderwerp spreekt ons beide aan. Met museum Voorlinden, waar ik hem zo graag mee naartoe zou willen nemen, wachten we nog even op de nieuwe tentoonstelling van Giuseppe Penone, de Italiaanse arte-poverakunstenaar met zijn boeiende installaties en zijn indrukwekkende sculpturen. Die gaat lopen vanaf 8 oktober 2022.

Het Nederlandse Film Festival is begonnen en er wacht ons weer een overvloed aan documentaires, films en series. De volkskrant gaat uitgebreid in op wat er aan belangrijks vertoond wordt vanuit Nederland. Boeiende reportages in kranten en prachtig werk op het witte doek of op de televisie. Genoeg culturele input dus. In oktober begint ook de ‘inktober’, iedere dag een krabbeltje. Ben benieuwd of dat er van komen gaat, maar binnenin bruist het al behoorlijk. Dat wil er ook uit. Eens kijken of er aan de wilde ideeën handen en voeten te geven zijn. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt per slot van rekening.