Hoe die er ook uit mag zien

Vijverjacht, nooit gedacht dat me dat nog eens zou overkomen. Niet om het vol te plempen met koikarpers of tropische vissen maar een au naturel poeltje voor de alom aanwezige kikkers die hier in de sloot voorkomen. Om het rustgevende gekwaak in de vroege avond, dat klinkt als een zwoele zomernacht in Frankrijk. Vriendin leert me vooral alleen maar de kikkers en er geen salamanders bij te zetten, want die vreten de jonge kikkervisjes op.

Lief heeft zijn zinnen gezet op een gelaagd vijvertje. Ik wilde aanvankelijk de grote kamikazebak die er nu ligt, gevuld met water, en waar geen kikker meer levend uitkomt, afzagen tot een behapbare hoogte en het geval dan weer terugplaatsen. Met keien kunnen we er dan hoogteverschil in aanbrengen dat tevens als trappetje kan dienen voor het kleine levende grut. Maar het beeld van zijn vroegere vijvers in het hoofd van Lief leiden een eigen leven. Ooit in zijn eigen verschillende tuinen heeft er een lieflijke vijver gelegen, die als een zoete herinnering in zijn gedachten opdoemt. Dat werd er de oorzaak van dat we gisteren allerhande tuincentra en bouwmarkten afliepen en ten einde raad zelfs een grote kringloop aandeden op zoek naar zo’n bak. De man van de bouwmarkt legde het uit. Zoiets, zelfs de kleinste, was alleen online te bestellen met verzendkosten die net zo hoog waren als de kosten voor de bak zelf. Nu gaan we eerst recycling proberen en zien of we daar dan toch een leuk alternatief vijvertje mee kunnen bouwen. Ik denk het haast.

Via de app komt binnen dat Martin Ihns is overleden. Het is een naam uit een ver verleden toen ik nog fanatiek volksdanste en allerlei workshops volgde van gerenommeerde dansers, onder andere van deze man. Ik herinner me een dansweekend aan de kust in Noord Holland, waar ik met twee mannen uit mijn dansgroep naar toe was getogen om de Macedonische dans uit te diepen. Het bleek hard werken en een dubbele aanslag op je hersenen omdat het concentratie vergde en je de ingewikkelde en snelle choreografie die hij ons voorschotelde, goed moest inprenten en vasthouden.

Na een vermoeiende maar tegelijk inspirerende dag was er altijd weer de natuur om even bij te komen. In de ochtend, die nevelig optrok, de paarden aan de zoom van het kampeerterrein en vogels alom die de vreugde over een nieuwe dag luid te berde brachten en in de avond het strand met een zonsondergang. Onze afgepeigerde lijven loom in het warme zand, een snelle salade als avondmaal en altijd een goed gesprek als afsluiting van een mooie dag.

Martin was een fijne instructeur die veeleisend kon zijn waar het de passen betrof, maar door zijn heldere uitleg was het niet moeilijk te volgen. Hooguit speelde de snelheid bij het uitvoeren parten, maar niet voor ons, in de bloei van het leven met spieren die welwillend alle nieuwe capriolen ondergingen. De voorliefde lag bij de mannendansen, omdat ze groots en stoer waren, maar ook ingewikkeld, een hoge moeilijkheidsgraad. Iets om gretig de tanden in te zetten. Wat heb ik genoten van deze man en zijn inspirerende enthousiasme.

Hij had nog wel wat langer doorgewild stond in het overlijdensbericht. Helaas. Het lijf had het begeven. Geest kan alles overwinnen, maar uiteindelijk vraagt de dood daar niet om. Die gaat recht op het doel af, hangt de stofmantel aan een haakje en bevrijdt de geest van het aardse. Vlieg naar een volgende fase, hoe die er ook uit mag zien.