Logica van de eenvoud

De kleine prins is al lange tijd een bron van inspiratie. Er valt zoveel levenswijsheid uit te putten en telkens weer gaf het stof voor nieuwe verhalen en ontwikkelingen. ‘Koester wat je hebt’ filter ik eruit. ‘Koester wat je ten deel valt’. Niet voor niets heet de auto, die me onafhankelijkheid en vrijheid schenkt, de kleine blauwe prins.

Op een van de cultuuravonden in het dorp verderop verhaalde ik met vriendinlief een hoofdstuk over de kleine prins en de vos. De locatie was intiem. Er was slechts plek voor tien toehoorders, volwassenen en kinderen. Een indringende versie over hoe je betrokken kan raken bij iets of iemand door je volledig te verdiepen in het leven van de ander en het te respecteren. Het was doodstil en de filosofie van het verhaal steeg in volle betekenis boven de hoofden op. Bezinning en bezinken bleef achter. Het applaus was voor de wijsheid en de schoonheid in het verhaal.

https://www.npostart.nl/het-uur-van-de-wolf/27-06-2019/VPWON_1263787

In het uur van de wolf valt een documentaire terug te kijken, die laat zien hoe de culturele en talige aspecten van verdwenen of verbannen volkeren gekoesterd en bewaard worden aan de hand van de vertalingen van De Kleine Prinus van Saint Exupery. De Berbers in Marokko, de bevolking van Samiland, en de oorspronkelijke bewoners en hun taal in San Salvador en Tibet. De regisseuse Marjoleine Boonstra volgt vier vertalers en voedt hun verhalen met de schoonheid en de verstilling van hun eigen land. Aan de hand van de slang, de vos, de roos en de verdwijning van de kleine prins geven de authentieke vertalers de betekenis weer binnen de context van hun bestaan. Ademloos om naar te kijken en inzicht te verkrijgen in de noodzaak deze culturele en taalkundige diversiteit in ere te houden, want de moedertaal verleent bij uitstek de identiteit aan het leven.

https://l.facebook.com/l.php…

Het sloot aan bij een andere film die gisteren gedeeld werd op Facebook door vriendinlief. Valisa Higman, die in Seldovia, Alaska leeft en werkt. Ze is kunstenaar en heeft zich toegelegd in de papierknipkunst. Hetzelfde geldt voor haar bestaan als dat van het bovenstaande. De oorspronkelijkheid van leven wordt in de onmetelijke schoonheid van woord en beeld uitgedrukt en vastgelegd. De rijkdom van de eenvoud. Films om je in te wentelen.

Vanmiddag gaan kleindochter, dochterlief en ik naar de voorstelling: ‘Heb je mijn zusje gezien’ van het jeugdtheater Hoge Fronten. Het is haar eerste theaterervaring en ik mag hem delen. Hoe bijzonder is dat. Lieke Benders en Joke van Leeuwen zijn de acteurs. Joke heb ik een aantal keren ontmoet ten tijde van een aantal kerstdiners. Ben benieuwd of er herkenning is.

Langzaam maar zeker begint tijd een eigenzinnig leven te leiden. De agenda stroomt vol. Het zorgt ervoor, dat een dag als gisteren, een dag van helemaal niets, nou ja, een beetje Erasmus tussendoor, een paar wasjes, een aanraken van het doek…heel even maar, en weer een nieuwe inktober met de opdracht ‘sprout’. Zelfs het eten was een opgewarmd zuurkoolprakje met boterjus. Zoals gewoonlijk was er in het denkhoofd meer beweging te vinden.

Vannacht schoot ik wakker met een verhalentitel: ‘Severina en grootvaders klok’. Geen idee uit welke hoek dit idee kwam. Misschien wel omdat ik de vijf kinderboeken passend bij het thema had gezocht en daarvoor heel wat titels de revue had laten passeren. Het had in ieder geval ook alles met tijd te maken. Grootvaders klok is in deze tijd voor kinderen al betovergrootvaders klok geworden. Zo snel kan het gaan. Wat gisteren nog morgen was is nu al vandaag. Logica van de eenvoud.