Herfst in optima forma

Noeste arbeiders verdienen een stevige, maar tevens smakelijke, lunch dus vulde het karretje zich met de door mij gekozen geitenkaas, runderrookvlees en rundercervelaat, belegen kaas en heerlijke verse broodjes, pistolet, meergranenstokje, tarwebollen. Een suikervrije, zo vers als mogelijke, sinaasappelsap. Ziezo. Spoorslags op weg om op tijd te kunnen uitserveren. Er werd al flink gebikkeld op het parkeerterrein voor de bouwplaats. Cirkelzaag en handzaag werden vakkundig en doelgericht gebruikt. Plat op de grond lag het geraamte voor wat het tweede deel van het ontwerp moest worden. Er werd de laatste hand aangelegd en daarna kon het gevaarte met vereende krachten op de juiste plek geplaatst worden. Wat een vernuftig gebouw werd het toch en wat een bedrijvigheid. Al dat samenwerken werkte saamhorigheid in de hand. Ieder had zich een taak gegeven. Er werd geboord, geklotterd en gezaagd dat het een lieve lust was, Ed en Willem Bever indachtig. Iemand had zelfs nog boerenkool gemaakt, maar de broodjes met geitenkaas, komkommer en tomaat vonden gretig aftrek. De rest ging mee naar huis, om vandaag voor de lunch te dienen.

Langzaam klimt het morgenrood op en kleurt de lucht in 50 tinten en schakeringen. Familie Kauw boven mijn hoofd houdt zich al weer een aantal dagen bezig met lawaai in de dakgoot. Geen idee wat ze aan het verzinnen zijn. Doorgaans schiet een van hen de grote boom in voor het raam en poetst zich de veren glanzend zwart. Een silhouet in het late ochtendlicht en dat om acht uur ‘s ochtends. School zorgde in het verleden voor bedrijvigheid in de vroege ochtend. Nu kabbelt tijd als een stuurloos roeibootje dobberend voorbij. Zoonlief en vriendin zijn de oorzaak van deze herinnering. Gestommel op de trap, een douchestraal aan en uit, stemmen in de ruimte, de voordeur, voetstappen op de galerij en opnieuw de stilte.

Gisteren na alle bedrijvigheid overviel ineens de hang naar rust en stilte. Ze stuurde de auto regelrecht naar de grote plas aan de Lek, waar ik de wollige zachte Hooglanders wist en waterhoenders, meeuw en de kuifeenden. Met een beetje geluk zou ook de buizerd of sperwer zich laten zien. Met het nieuwe fototoestel in de aanslag was het goed toeven daar. Af en toe schoot een loslopende hond me voor de voeten. Ergens verderop werd een kinderpartijtje gevierd met een pinhatta in de boom en de kinderen die joelend om beurten met de stok erop mochten slaan. Vlakbij lagen en stonden de Schotse Hooglanders met hun indrukwekkende gekromde hoorns. Ze lieten zich totaal niet van de wijs brengen door de rennende honden of de joelende kinderen en maalden met hun grote kaken alles wat aan gras en eetbaar was onverstoorbaar klein. De Nikon ving hun rode wolligheid en hun zachte oogopslag, iets om tegen aan te kruipen als je niet beter wist. Knuffels die met rust gelaten dienden te worden. Achter de Hooglanders hun tegenpolen, een Franse koeiensoort, de Charolais, bleke betjes met een sierlijke tred, een mooi contrast in kleur.

Het was er toch te druk met plonzende viervoeters voor het uitgebreide vogelleven, waterhoentjes en meerkoeten waren er meer dan genoeg, maar de kleine steltloperachtigen hielden zich verre van het geraas. Ergens onderweg lag het platgetrapte verenpakketje van wat ooit vermoedelijk een juveniele buizerd was geweest. Tijd om huiswaarts te keren. Mijn korte pelgrimage was precies voldoende geweest om de balans te hervinden en de benauwdheid viel mee. Bijna vier kilometer, registreerde de stappenteller. Geen slecht begin voor het nieuwe voornemen wat meer aan beweging te gaan doen om fysiek wat beter bestand de winter in te gaan.

Pluis is de ochtendkou aan het trotseren op het balkon. Tijd voor warme koffie voor mij en wat achterstallig onderhoud zoals de zaterdagkrant en de nieuwe opdracht van #inktober voor vandaag: ‘Moon’. Het zandmannetje roert zich, die schept slaapzand met bergen van de maan en brengt ze in grote zakken naar de aarde om slaap in de ogen te strooien. Erg nauwkeurig is hij daar niet bij, gezien de slapeloze nachten. Ochtendlicht heeft intussen de boom weer aangezet. Gouden spikkels op de al verkleurende bladeren. Herfst in optima forma.