Driewerf hoera voor mijn eigen koningin

Het is 8.24 en ik zit in de kleine blauwe prins in de stromende regen te wachten voor een school. Aan de overkant staat de bus met aanhangwagen van de wereldwandelaar. Ze zou om negen uur optreden voor de kinderen van groep 5 en ik mocht eindelijk weer aan het werk als publieksbegeleider. Heerlijk om in de gewone werkmodus te zijn. Om half zeven schoot ik wakker, keek met mijn slaperige hoofd of er nog berichten uit de buitenwereld waren en ontdekte een app van deze wereldwandelaarster. Help. Ik was er van overtuigd, dat niets door zou gaan, maar niets was minder waar, kennelijk.

En dan is daar die click in het hoofd. Niet treuzelen, er moet aangepakt worden. Binnen de kortste keren stond ik gepikt en gesteven beneden, waar warme koffie onderdeel was om de geest los te en helemaal wakker te schudden. Thermosflesje mee en huppetee. Heerlijk om weer tot de wereld te behoren. Vandaag zou ik mensen zien, onbekenden, die een andere dynamiek hadden iets te berde zouden brengen waar ik al heel lang van verstoten was gebleven. Het is anders dan de caissière bij de supermarkt of familie. Dit was vreemd en nieuw en opende deuren in het hoofd, zette de verbeelding aan.

Daar was elk woord van waar. Dat bleek bij aankomst. De leerkrachten zaten aan een grote ronde tafel bij de ingang te wachten tot iedereen binnen druppelde. Ze zagen mij voor de deur staan, terwijl de regen loodrecht naar beneden viel. Onmiddellijk kwam er een aardige leerkracht me te woord staan. De voorstelling bleek ook niet helemaal te zijn overgekomen. Het was maar goed dat ik er zo vroeg bij was. Nu kon de betreffende leerkracht zich een beetje inlezen. Er zou vijf minuten voor aanvang, door de wandelaar zelf, besloten worden of het door kon gaan. Wel spannend en dat gaf ons ruimte om een warme slok koffie naar binnen te werken. Nu zit ik dus in de kleine blauwe en schrijf, op de toppen van hgeluk, deze blog. De wereld wandelaar zag eruit als een volleerde globetrekker, sherlock Holms-achtig ruitje , pet op het hoofd, lekker zware rugzak op met, pikant detail, een klein plastic poppengietertje eraan en een wandelkaart opengevouwen uit een broekzak. Ook haar partner, voornamelijk mee als wereldbewaker, droeg een geruite pet. De laatste druppel regen voiel precies een seconde voor negen uur en toen was het droog. Alsof het zo moest zijn. Sommige dingen gebeuren eenvoudigweg.

Het was genieten, iets meer dan een kwartier lang en daarna kwam er een muzikant het plein oplopen. Hij bleek nog een muziekles er achteraan te geven. Alle kinderen mochten een voorproefje nemen op de makkelijk te bespelen ukelele. Smullen dus. Voor de kinderen, voor de muzikanten, voor de acteurs en voor mij. Een heerlijke onderbreking van de coronasleur en een opsteker om te mogen optreden, na een jaar binnenzitten.

Tussendoor belde ik de volgende school, die vorige maand een rooster hadden gehad over hoe en wat er zou gaan gebeuren, wat ze in de gaten moesten houden en er te oefenen viel. Bijvoorbeeld het lied op het laatst van de act. Helaas, niet alle roosters waren goed doorgekomen of verspreid onder de leerkrachten en sommige hadden de bijlage niet kunnen openen. Dat zijn van die dingen waarom wij nodig zijn en dan is het maar goed, dat de acteurs er niet zelf achteraan moeten. Morgen is het opnieuw feest en dan donderdag nog een keer. Al doende leert men en vanmiddag bel ik de scholen alvast. Een ezellin stoot zich ook geen twee keer aan dezelfde steen.

Zo en nu eerst taart bij de jarige dochter en Noorse soep met vegaballetjes voor haar en het gezin, omdat gemak de mens dient. Als je jarig bent, mag je blijven zitten waar je. Driewerf hoera voor mijn eigen koningin.

In de wereld rond in 80 dagen dwaalde ik rond in Noorwegen. Op papier: Pushwagner. In de kom Noorse tomatensoep met ei en vega balletjes

Ingrediënten 4 personen

1/2-1 gesnipperde ui
1-2 fijngehakte teentjes knoflook
2 eetlepels olijfolie
1 blik gehakte gepelde tomaten
2 eetlepels tomatenpuree
4 kopjes water
1 kip bouillonblokje
1/2 etl. suiker
1/2 bos gehakte basilicum
zout en gemalen witte peper, 1/2 kopje room
4 gekookte eieren (kooktijd 6 minuten

Fruit ui en knoflook zacht en glazig in de olie. Voeg de tomaten, tomatenpuree, water, bouillon en suiker. Breng aan de kook en laat ca. 10 minuten. Voeg de gehakte basilicum. Pureer soep tot de gewenste consistentie met een staafmixer of in de blender en breng op smaak met zout en peper. Serveer de soep met gekookte eieren. Tip: Experimenteer met verschillende kruiden – oregano, tijm, rozemarijn, peterselie en kervel die smaken met tomaat