Het uitspellen van de krant

Heel vroeg alweer een gouden opening. Iedere dag is er het voornemen om te schitteren en in minder dan een uur wordt dat idee om zeep geholpen. Dit beeld op het netvlies raak ik voorlopig niet meer kwijt.

Gisteren met goed gevulde auberginestoof-dozen op pad om beide dochters met hun gezinnen te overvallen. De oudste was aan het werk. Ze zou pas laat terug zijn. Peru stond op het lijstje met nog wat voorwerk, dus al te laat wilde ik het niet maken. Bij de ander was er thee en heerlijke solotijd, want kleindochter lag nog lekker te slapen. Ze keek me als vegetariër verbaasd aan bij het zien van de schotel waar overduidelijk de gehakt in te zien was. ‘Vegan malle’. Zestig dagen en route en inmiddels overtuigd van het feit dat er maar weinig culturen en landen zijn waar vlees nauwelijks gegeten wordt. Rond India heeft men de meest heerlijke spijzen en Midden- en Zuid-Afrika wordt het een goede bonenstoof, maar verder blijft het zoeken en soms echt naar een speld in een hooiberg.

Voor vandaag met de zussen een tocht naar Zee bedacht. Er wordt regen beloofd en koud weer, maar de hang naar een wijds uitwaaien is groter. De wind door je haren, het striemen van zand en regen in je gezicht, de kou en dan, na een barre tocht, het genot van een glas wijn op een overdekt strandterras. Het hoofd leeg van muizenissen en vol nieuwe energie. Bovendien zijn we niet van suiker, stoere meiden van stavast.

Dochter was er nog niet, schoonzoon kon ik niet bereiken, dan maar langs het dagverblijf van Dribbel, maar ik wist zijn groep niet. De radijsjes, de meiknolletjes, de raapsteeltjes of iets dergelijks. Wie verzint toch die namen en waarom wordt alles verkleind. Kreeg dochter telefonisch niet te pakken, dus ik liet hem maar in zijn groentetuin en ging op huis aan. Wie wat bewaard die heeft wat en morgen is er weer een dag.

Ik zag de schrijnende film ‘Only the devil lives without hope’ over een Oezbeekse gevangene en zijn zus, die vocht voor zijn vrijheid.Ik zou willen dat ieder die onze vrijheid beknot vindt, daar naar zou kijken. Door de schrijnende omstandigheden zijn deze bedreigde en gelovige Oezbeken uitgeweken naar Zweden, maar ging de geheime dienst zover, om zelfs een infiltrant met de zus te laten trouwen om haar vervolgens te mishandelen en haar en de kinderen zowel geestelijk als letterlijk in een afgrond te storten. Ze overleefden. De verhalen over de enorme vesting, de gevangenis Jaslyk, waar martelingen en eenzame opsluiting aan de orde van de dag waren en je beter kon bekennen, wilde je overleven, zijn ingrijpend Broer Iskandar is bijna vrij, de gevangenis eindelijk gesloten. Ware vrijheid zit van binnen , maar vrijheid van meningsuiting draagt daar flink aan bij. Zolang we kunnen gaan en staan waar we willen, wetten kunnen overtreden zonder sancties, kunnen publiceren wat ons goeddunkt, is elke aantijging misplaatst.

Zus appte omdat ze dacht dat de ‘zeereis’ waarschijnlijk toch letterlijk in het water zou vallen. Paniek en reuring. Maar wij zeeaanbidders zwakten de argumenten af met zuidwesters, goede wandelschoenen(wel eerst even winkelen dan) en lange jassen met dikke sjalen om tien graden te trotseren. Ze gaf zich gelukkig over. Vandaag wordt het vermoedelijk Zuidholland met kroketten en patat of een Hollandse groentensoep op een hopenlijk overdekt terras aan de kust en als wandelen onmogelijk blijkt, kunnen we altijd nog de zee zien. We zijn niet snel voor een gat te vangen.

Het toetsenbord heeft zoonlief net vervangen. Mooi donkergrijs met een muis aan de zijkant in het bord zelf. Ook handig en een andere losse muis. Zijn moederdagbijdrage. Ik reken het goed. Nu ben ik niet langer onthand. De volkskant opent met een bericht dat er hoop is voor long covid. Ben benieuwd wat men heeft gevonden. Eerst koffie en in de benen. De krant bewaar ik. Er gaat niets boven een zondagmorgen met koffie en het uitspellen van de krant.

In 80 dagen de wereld rond bracht me naar Peru, waar op papier een impressie naar Cesar Yauri Huaney kwam en in de kom een heerlijke Peruviaanse Locro, een gestoofde pompoenschotel met Bulgur, als stond in het recept quinoa.