De cirkel is rond

Een zachte zonnige dagopening.

Nog nasudderend van een half gevulde nacht drommen flarden binnen van mijn doe-lijst. Boeken lezen, recensies schrijven, de geschiedenis van onze stad wegens het 75-jarig bestaan. Stofzuigen omdat gisteren bij het familiebezoek van de zussen ‘pluis’haren aan de zwarte broeken bleven kleven. De was, ook niet vergeten. Stukje schrijven, nieuwe reis voorbereiden. Vandaag gaat die in ieder geval naar Irak. Pieker pieker, peins, peins.

https://www.npostart.nl/de-geknipte-gast/05-05-2021/BV_101404735

Koffie en de krant eerst en het programma van Özcan Akyol terug kijken. ‘De geknipte gast’ met in de stoel de sympathieke Ghanese Jerry Afriyie. Eens te meer wordt duidelijk dat we eerst moeten leren luisteren, voordat we het gedachtegoed van mensen bij het grof vuil willen zetten of weghonen. Wat deze man zegt, is zo vol van liefde en betrokkenheid voor de kinderen in de Bijlmer. Toen hij hen hoorde zeggen: We zijn geen Nederlander’ schrok hij. Iemand had deze kinderen wijs gemaakt dat ze geen Nederlander waren, terwijl ze allen hier geboren en getogen zijn. Dat betekende een vertekend beeld voor de toekomst. Deze kinderen, alle kinderen, hadden recht op een toekomstperspectief, op groei en ontwikkeling. Daarna is hij zich in gaan zetten voor dat doel, zowel voor zijn eigen kinderen als de kinderen uit de buurt. Als je goed luistert naar wat Afriyie te vertellen heeft, zal je beamen dat hij het juiste beeld schetst. Voorop staat de noodzakelijkheid van de bewustwording van inclusiviteit en diversiteit zonder racisme en ongelijkheid. Hij offert daar zelfs de tijd voor op, die hij zou moeten doorbrengen met zijn gezin en kinderen. Door de integere manier waarop Eus hem bevraagt, komen de antwoorden helder als glas en zonder enige vorm van radicaliteit. Hij wil ook niet te boek staan als activist. Hij wil alleen maar het juiste toekomstperspectief bewerkstelligen voor elk kind. Daarbij bevraagt hij zichzelf ook kritisch en durft zijn eigen heilige huisjes te verbranden. Dat gaat niet vanzelf en met rafels, maar als je eerlijk tegen jezelf bent, kan je eerlijk zijn tegen de ander. Dan weet je dat niets anders belangrijker is dan de liefde. In welke verpakking dan ook. Liefde voor ieder mens. Inclusiviteit op het hoogste niveau. Een diepe buiging en respect.

Net als Sterren op het doek is dit de laatste aflevering van dit seizoen. Programma’s om te missen. Bij een blogvriend lees ik dat de film ‘De beentjes van sint Hildegard’ zeer de moeite waard is. Op de een of ander manier komt het er maar niet van. Maar de zussen bejubelen het mee. Later misschien. Als mijn eigen missies volbracht zijn. Gisteren kwam ook nog dochter met de drie, dribbel schoof onmiddellijk onder de bank om de autotjes te pakken. De middelste zocht het intelligentiespel met de vier puzzelstukken en ranja met een bakje chips hield ze een hele poos zoet. Muizende katjes mauwen niet, in variatie op een thema.

Een makkelijke zomersoep uit Finland was in een oogwenk voor elkaar. Zuslief vroeg nog of het geen dwingende gedachte was, om iedere dag een recept te zoeken en te maken, met een tekening erbij, maar het is juist heel erg leuk om te doen. Het brengt veel op mijn pad. Er zijn ingrediënten waar ik nog nooit van gehoord heb en er worden combinaties gemaakt die ik zelf niet zou verzinnen. Het leert me in kruiden denken. Bovendien moet ik grossieren in winkels waar ik niet snel kom en dat haalt het verleden weer boven. Er was een tijd dat de toko tot mijn dagelijkse uitstapje behoorde.

Zoonlief stuurde net een foto over de app van de Benjamin op de beer in het Julianapark. Dezelfde waarop onze handjes gekletst hebben, toen we zo oud waren als hij nu. De geschiedenis herhaalt zich. De cirkel is rond

niet ouder dan een jaar of vijf

een warme zomerdag

het knarsende hek

de wandeling door knerpend grint

oneindig lang duurde het eer we er waren

blije opgetogenheid als we hem zien

de Beer met water uit zijn bek

het gladde ronde steen

We vouwen onze kleine armen erom heen

en kletsen hem liefkozend in zijn nek

Julianapark

kinderplek

c)lemvanderlinden

‘In 80 dagen de wereld rond’ Finland. Op papier naar het werk van Helene Schjerfbeck ‘Portret van Gota’. In de kom: Kesakeitto(Finse zomersoep)

2 1/2 kop water
1 eetlepel suiker
1/4 theelepel zout
2 1/2 kop melk
300 gr diepvries of verse doperwtjes
1/2 bloemkool in rozetjes
1 grote wortel in blokjes
5 kleine geschilde en in vieren gesneden aardappelen
1 eidooier
2 eetlepels boter
1 eetlepel gehakte kervel of peterselie

Bereidingswijze

Breng in een kleine pan het water met de suiker en het zout aan de kook.
Voeg de melk, erwten, bloemkool, wortel en aardappelen toe en laat het 15 minuten zachtjes koken (tot de groenten gaar zijn).
Roer door de geklopte eidooier 2 eetlepels hete soep en voeg dit mengsel aan de soep toe.
Kruid het naar smaak en voeg de boter toe.
Bestrooi met gehakte kervel of peterselie.