De vragen van gisteren

De kracht van het programma van ‘Matthijs gaat door’ is de verbinding die er wordt gemaakt door de jaren heen. In vogelvlucht springen we van jeugd, naar oud en terug. Het thema ‘Forever Young’ laat positieve vitale ouderen zien, die nog altijd van hun kwaliteiten gebruik maken en glansrijk hun jaren laten meespreken. Ze nemen een wereld aan ervaring, kennis en kwaliteiten mee. Zo kan het ook. Eigenlijk is het hele programma een opmaat naar de mooie kanten van het leven. Gisteren was Herman van Veen te gast. Met hem ben ik opgegroeid. Niet daadwerklijk, maar met zijn muziek en zijn concerten. We kenden elk nummer en zongen het hele repertoire met hart en ziel mee. Hij vertolkte wat voor mij de wereld kleurde. Taal, muziek en theater in de ruimste zin van het woord. Matthijs stelde hem de vraag die hij elke uitzending op het laatst stelt: Wat maakt het leven de moeite waard’. Hermans antwoord was kort en krachtig. ‘Morgen’ en als verklaring er achteraan: ‘Het feit dat dat er is. En dat morgen de antwoorden komen op de vragen, die zo moeilijk te stellen zijn’. Wijsheid als een rode draad.

Een andere vaste vraag stelt Matthijs altijd aan zijn eerste twee gasten tijdens het vaste thema Humeurmanagement. Hoe houden we ons humeur op peil. Daarop volgt dan een uiteenzetting, een stuk muziek, theater, natuur, een voorwerp, de stilte, het kan van alles zijn. Heerlijk om het leven op die positieve snaren te beroeren en het als een overlevingsstrategie en als leidraad te nemen. Het slotstuk was een interessante uitvoering van Herman’s ‘Opzij, opzij, opzij’ met Oge3ne en de rapper Lauwtje, twee bigbands en een fantastische violist. Daarmee was de cirkel rond. ‘Matthijs gaat door’ op zaterdagavond is het geloof in het leven zelf.

https://www.npostart.nl/leven-of-theater/05-09-2012/POW_00531045

Die dag had ik nog een verrassing ontvangen. Via een geliefde blogger ontving ik de aanvulling op mijn gemijmer over Charlotte Salomons, de documentaire ‘Leven? of Theater’, waarin haar hele oeuvre en leven voorbij kwam, met interviews, flashbacks uit de film en een tocht langs de plekken waar ze gewoond had. Aangrijpend en ingrijpend maar bovenal een verrijking.

Dankzij mijn ontdekkingstocht over de wereld, kwam ik iets tegen, wat ik nooit gekend zou hebben, als ik me er niet in verdiept had. Glasnoedels van zoete aardappel is een waanzinnig lekkere vervanging van de deegexemplaren. Donkergrijs van buiten, maar breekbaar doorzichtig als ze eenmaal in het kookwater gaan. Nog een ding wat ik ervan geleerd heb en vanaf nu altijd mee zal nemen. Kook de noedels in je groentenwater. Hoe duurzaam kunnen we omspringen met een voor de hand liggend gegeven. En het kookt al, dus een keer gassen. Bovendien zit het boordevol met gezondheid. Er kwam ook een behoorlijke portie Zen bij kijken. Alle ingrediënten werden na elkaar bereid en dan pas gemengd. Laag voor laag bouwde het gerecht zich op als een waar kunstwerk, met als finishing touch de noedels. Het vergde aandacht en geduld en vooral heel veel liefde.

Naar de Toko, waar ik als een Alice in Wonderland rondwaarde met mijn lijstje. Een van de vrouwen uit de winkel schoot bij en wees me stuk voor stuk al die wonderbaarlijke Koreaanse producten. Op zo’n manier, met de aandacht erbij, werd het een uitstapje. De bereiding ontlokte zulk een verleidelijke geur, dat zoonlief en vriendin nieuwsgierig naar beneden kwamen. Alle drie waren we het erover eens. Het was de hemel in een kommetje.

Voor de verdieping groef ik in mijn geheugen naar mijn ontmoeting met de eerste volledige tentoonstelling van het oeuvre van de Zuid-Koreaanse kunstenaar Do HO Sun in museum Voorlinden. Te mogen lopen door zijn tule gebouwen, de huizen waar hij had gewoond tot in detail nagemaakt. De rode trap waar je zo van tree naar tree zou springen, indrukwekkend zeker met zijn filosofie erachter. Zijn kriebelige tekeningen met naald en draad, de belijning, de iele lichamen en het eindeloze geduld wat er aan te pas is gekomen, riep een diep respect op.

Naald en draad is niet helemaal mijn ding. De volkskunst geeft ook mooie beelden en het is leuk om te zien dat de stokjes met de kwastjes dezelfde zijn, die de Afghaanse vrouw ook in haar handen had, maar nu om de Janggu te beroeren. Een impressie. Een dag van uitersten. Met een been nog bij de tragedie van Charlotte Salomons en met het andere been in dat wat deze solitude zoveel aangenamer maakt, dichter bij de Morgen van Herman en dichter bij de antwoorden op de vragen van gisteren.

Het recept voor de Jabchae(Zuid Korea)

Ingrediënten:
2 el sojasaus. 2 tl sesamolie + 2 tl extra. 1 el gochujangpasta.
1 el ahornsiroop. 1 knoflookteen, fijngesneden. 3 el arachideolie.
300 g wilde spinazie, gewassen. 100 g oesterzwammen, in reepjes gesneden
1 ui, in ringen. 4 lente-ui, in grote stukken.1 bos bieslook, in drie gelijke stukken gesneden
1 wortel, julienne. 1 zoete puntpaprika, julienne. 1 gele peper, julienne
2 groene pepers, julienne. 400 g zoete-aardappelnoedels (Koreaanse glasnoedels, toko)
150 g verse shiitakes, in dunne plakjes gesneden. 2 el zwarte/witte sesamzaadjes

Bereiding: Pak de grootste kom in huis. Doe er de sojasaus, 2 theelepels sesamolie, de gochujangpasta, ahornsiroop en de knoflook in en meng. Dit is de marinade/Breng een ruime pan met water aan de kook. Blancheer de spinazie 15 seconden. Haal met een tang uit de pan en spoel in een vergiet spoel goed af met koud water, om het koken te stoppen. Knijp flink uit, snijd in stukken en voeg toe aan de marinade. Hussel/Houd het spinaziewater zachtjes aan de kook/Verhit 1 theelepel olie in een wok/1 theelepel olie in dezelfde wok en fruit de ui met een snuf zout. Voeg bij het marinademengsel/Verhit weer 1 theelepel olie in de wok en fruit nu de lente-ui en de bieslook een halve minuut. Zet apart/Verhit 1 theelepel olie om de wortel met een snuf zout te wokken. Voeg na een halve minuut de paprika en gele en groene pepers toe. Hevel na een minuut over in de marinadekom/Laat de zoete-aardappelnoedels in het spinaziewater zakken. Laat in ongeveer vijf minuten gaar koken/Verhit ondertussen voor de laatste keer 1 theelepel olie in de wok en bak de shiitakes met een snuf zout gaar in 3 à 4 minuten. Doe ze bij de overige groenten in de kom/Giet de noedels af en spoel in een vergiet met koud water. Marineer met 2 theelepels sesamolie. Maak dan de lange slierten met een mes wat korter, zodat het mengen makkelijker gaat.
Meng de noedels, lente-ui, bieslook en de rest van de groenten goed door, gebruik hiervoor een tang. Garneer met sesamzaadjes en serveer direct. Mas-issge deuseyo! (eet smakelijk)