Een voorgoed veranderde kijk

De ochtend was voor de handentherapeut. Het was een ergotherapeute, die de tweede spalk aan kon meten en daarna wat handenoefeningen deed. Het opponerende gedrag van de duim ten op zichte van de wijsvinger. Met een denkbeeldig touwtje aan de duim trok ik hem naar achteren en weer terug. Het was voor de allerkleinste spieren rond de muis. Er staat minimaal drie maanden voor om verbetering te brengen met drie maal daags oefeningen en een maal per week een bezoek aande therapeut. Eye-opener. Je mocht niet rijden met spalken om, anders zou de verzekering bij eventuele calamiteiten moeilijk gaan doen.

Daarna met de auto naar de tuin om wat nicandra te plukken voor de cursus ’s avonds. Gisteren had ik bij de bloemist al extreem grote bloemen gehaald. Twee soorten lelies, een amaryllus(alleen de bloem) en een grote distel. Grootbloemige, waar makkelijk een kader uit te halen valt om ze op te blazen tot het formaat van Georgia O’Keeffe. Het was zompig en nat op de tuin en ik was alleen. Het kacheltje stond te stralen met zijn nieuwe pijp, maar het was niet koud. Er scheen zelfs even een zonnetje. Bij het toegangshek stond een zwam, om vast te oefenen voor de avond zette ik de onderkant op de foto. De machtige plooien van zijn hoed, een O’Keeffe waardig. .

Kaderen van de O.I. Kers

De werkmannen waren weg toen ik thuiskwam. We moesten ons behoeden, want de deurposten en de kozijnen stonden in de verf. Gelukkig. Ze hadden de rode kleur aangehouden en niet voor de mosterdgele kleur gekozen van het andere flatblok. Ik maakte vega spaghetti met kikkererwten, bosui, tomaat en basilicum en toog met de bloemen op weg. De zonnebloemen van de vorige keer stonden de gang op te fleuren en in het atelier op tafel stonden bloemen van mensen van de maandag te kust en te keur. Nog wat vazen halen en die van ons konden er bij. Daarna begon de speurtocht naar het specie bloem en de verschillen. Vergrootglas erbij en observeren maar, die wereld van kleine nietige schoonheid en pracht. Alsje focust op details of kadert op vorm en restvorm komen er ware, bijna abstracte objecten te voorschijn.

Roos

Er waren enthousiaste kreten, maar ook het zuchten bij het geploeter om het gekaderde in beeld te krijgen, te houden en vast te leggen. De aanhouder wint en er ontstonden bijzondere kleine taferelen met nauwelijks te herkennen opbouw. Als je niet wist dat het bloemen waren, zou je er vanalles in kunnen zien. De werken van O’Keeffe zelf zijn zo opgeblazen en groot dat het abstracten worden. Het werk is niet mijn favoriet, maar de opbouw is leerzaam en brengt een nieuwe manier van kijken mee.

Elk randje en richeltje, elk bloemblad, elke schil van vrucht en zaaddoos en elke bladvorm  wordt uitgebreid onder de loep genomen. Er ligt ramboetan, papaverbol, nicandra, lantaarntjes,  sierkomkommer, de zaaddoos van de zonnebloem, naast de OostIndische kers, tijgerlelies, kievitsbloemen, hot lips, kleine orchideeën, hortensia, physalis, de vleugeltjesbloem en een zalmkleurige roos. De laatbloeiers uit de tuinen van iedereen. Voor elk wat wils. Volgende week gaat het op doek.

Bloemen in alle soorten en maten

We stommelden de trappen af. Het hoofd moest leeg, maar de slaap kon ik niet vatten. Verhalen, ervaringen en opmerkingen van de avond bleven door het hoofd spoken. Een schat aan ervaringen en een voorgoed veranderde kijk.