Ik golfde mee

Wat had ik graag nog even in beide dromen blijven hangen. Ze kwamen achter elkaar. In de laatste droom vertelde ik zelfs over de eerste droom en kennelijk heb ik ook ruim de tijd gehad om ze terug te dromen, anders hadden ze niet zo helder voor de geest gestaan. De eerste ging over de kringloop. Ooit, in het grijze verleden , werkte ik 22 jaar lang vrijwillig in een kringloop. Ik ‘deed’ eerst de boeken, later de kleding. Dat laatste leverde me mijn chronische aandoening op, maar dat wist ik destijds nog niet. Zorgeloos schudde ik meters stof en ‘stof’ uit de zakken.

Kringloop

De eerste droom bracht me terug naar de kringloop. Voor het eerst sinds lang. Buiten lagen een slordige hoeveelheid plastic spuiten op de grond, die ging ik ophalen, omdat anders de kinderen er mee aan de haal zouden gaan. Ik verwachtte toen nog op school te zijn. De spuiten waren verdwenen, maar de bestelbussen en kleine vrachtwagens die buiten stonden, werden uitgeladen en de grote hoeveelheden kleding in grote stalen hoge karren binnen gereden. Ik liep er achteraan en nam een kar mee. Ze wilden het gaan uitzoeken in de kamer van de directeur, maar dat vond ik echt onzin. Het spul moest naar boven waar officieel de ruimte was en waar ook de rekken met kleerhangers stonden. De kleding die uit de zakken kwam was van een perfecte kwaliteit. Jurken die prachtig waren, á la ‘La Bloemen’, maar draagbaarder. De een was goudkleurig met zwart, de ander zwart. Er kwamen ook schitterende jakjes uit van een aparte stof, dat op leer leek, maar het niet was. Alles moest ik passen van vriendin, die gaandeweg veranderde in een onbekende. Het zat als gegoten en stond geweldig ondanks de extra kilo’s. Eigenlijk veel beter, dan toen ik nog mijn magere zelf was.

Vooruit, nog een.

Ik wilde ze hebben en had al bedacht, dat ik er ongezien wel 100 euro voor over had, als ik maar weer wat extra mooie nieuwe kleding mocht hebben. 100 euro is voor een kringloop een aardig bedrag. De jurken waren in werkelijkheid natuurlijk veel meer waard.

Waar de eerste droom over ging in de tweede droom weet ik niet meer, maar de familie kwam op bezoek. Eerst een zus, daarna één voor één de broers. We belandden allemaal in de speelzaal van het schoolgebouw, waar ik in de eerste droom dacht te zijn. Daar was een mindfullness of yogasessie aan de gang. We werden op lange tafels gezet en kregen koffie. Er volgde een zangsessie annex musical-achtig iets, waar ik bij mee ging zingen in kleermakerszit op de grond. Het was heerlijk om te doen en ik vergat de familie een beetje. Later, toen het afgelopen was vroeg ik aan zuslief wat kleingeld en kreeg een paar fantastische daaldermuntstukken, groot en goudkleurig, als een verwaaid vierkant en nog een ééngulden munt in dezelfde vorm. Toen ik voor de koffie wilde betalen wimpelde de Yogalerares het af. Ze had innig zitten zoenen en had haar trui met een koord in de hals, boven haar hoofd dicht getrokken, zodat alleen haar ogen, neus en mond te zien waren. Nee joh, voor die koffie hoefde ik niet te betalen. Ze keek er intens lief bij, zacht en aaibaar.

Wakker wilde ik niet worden en werd het toch. Bij het openen van de computer en FB zag ik een artikel, dat me was toegestuurd door een bekende, over mijn broer. Hij vertelde daarin over  het eerste ouderlijk huis in Utrecht aan de laan van Chartroise, waar ik nooit gewoond had. Zo stond de ochtend ineens in het teken van de familie. De dromen hadden hun eigen connectie met de realiteit gemaakt en ik golfde mee.