Ik ben er klaar voor

Mijn schema verliep op rolletjes. Om tien uur ging ik van huis. In mijn handen de tas met de verfkist, de foto, de penselen allen netjes in het gelid. Langs de Hema voor de foto die ik met de snelservice had besteld, geld halen en een broodje met kaas voor de lunch. Om precies half elf was ik bij het atelier en belde een keer kort en twee keer lang. We overbrugden de vakantie met gelach en gebabbel.

Vanaf de richel staarde het portret van Maarten me aan op zijn houten paneel in okergeel en scheef. Daar moest nog het een en ander aan gebeuren. De dag zou in meerdere opzichten verlopen in gelaagdheid. Over okergeel ging zinkwit, daaroverheen op de schaduwplekken violet. Warm over koud was de reperterende boodschap. Langzaam schoof er huid over het benige gelaat. Het jasje en de bloes mocht ik qua kleur zelf bepalen. Ik besloot de bloes te laten kleuren bij zijn oplichtende ogen en de jas donkerblauw te houden.

Ook hier leerde ik dat lichter en vager op de schouders er diepte in bracht. Alle subtiele aanwijzingen bij elkaar gaven een rijkdom aan informatie en belangrijker nog…Ze maakten het verschil. De klassieke school was vooral het oude ambacht, dat tot leven kwam. Letterlijk en figuurlijk.

Het was heerlijk om de hele dag te neuzelen in de wetenschap dat ik de volgende dag los kon gaan in de workshop ‘Abstract met Acryl’ met aanwijzingen over diepte en kleur, vorm en beweging. We gaan werken met penseel en paletmes onder de bezielende leiding van Jolanda van Hattum. Uit de comfortzone treden doet de gewoonte op haar grondvesten schudden en verzet vaak meer dan je voor mogelijk houdt. Haar credo is: Passie pensioneert nooit.  Dat spreekt aan. Ik ga er met vriendinlief naar toe omdat delen in passie altijd fijne herinneringen oplevert.

We reizen af naar het Amsterdam Art centre en alleen al het feit dat er 15 workshops gegeven gaan worden, betekent dat het een immens groots opgezette creatieve uitbarsting zal zijn,  waar mensen van allerlei pluimage aan de slag hopen te gaan. Eenmaal op de plaats van bestemming is er de kleinschaligheid weer. Dat is waar ik op hoop en waar ik van hou.

Ondertussen trekt Siri Hustvedt me de wereld van het boek binnen. Ik struin met haar alle bibliotheken en boekhandels af die er in New York te vinden zijn. Iets wat ik, toen ik in de stad zelf was, slechts bij één boekwinkel heb gedaan en het was een ervaring op zich. Krakende houten vloeren, kasten met boeken tot aan het plafond, trappen naar vides met nog meer boeken tot het duizelde. Een villa kakelbont aan boeken. De geur van verse boeken, het glijden langs de ruggen en overal mensen die ter plekke aan het reizen waren. Boek opengeslagen, ogen dwalend langs de regels, in gedachten verzonken. Ze maakt lange zinnen en het vergt aandacht om met haar mee te gaan. Bovenal spreekt ook hier de passie, maar dan voor het geschreven woord. Woord en beeld is het perfecte middel om hartstocht te vangen en er een intense beleving van te maken. Eens kijken wat dit avontuur ons zal brengen. Met de geest los en het hart open. Ik ben er klaar voor.