Een goede vriendin  van mij had een boek gekregen van de kleine Prins. Een prachtig pop-up boek in de Franse taal. Zonder omhaal werd ik voorbestemd om het te mogen ontvangen. De koningin te rijk voelde ik me. Het duurde, zoals altijd, eer ik het in ontvangst kon nemen. Heerlijke pop-ups in dergelijke uitvoeringen worden unieke reizen naar een andere dimensie. Elke bladzijde op zich is het waard om langdurig  bestudeerd te worden. De uitvoering verdient respect en aandacht. Toen ik het boek daadwerkelijk in handen had, wist ik heel zeker, dat  mijn lieve Frans-Nederlandse kleinkinderen voorbestemd waren om met dit boek aan de haal te gaan. De Hollandse versie hadden ze al van mij gekregen en nu lag er ter volmaking de Franse versie naast. Sinterklaas zou het geven op pakjesavond.

De eerste schokkende teleurstelling ‘Die hebben we al’ ebde weg toen deze Sint uitriep ‘Maar het is de Franse versie’. De oudste sloeg het boek open en begon een hoofdstuk te lezen. De methode veilig leren lezen op school, was voor hem allesbehalve veilig verlopen. Hij worstelde er al zijn hele schoolloopbaan mee en het had hem weinig vreugde bezorgd. Nu, bij elk woord dat hij las, nam de schittering in zijn ogen toe, groeide hij meters van trots en iedereen in de kamer luisterde vol bewondering naar de wijze Franse woorden van Saint Exupery en zijn kleine Prins. Er was geen mooiere ontvangst denkbaar. Het was een schot in de roos.

https://www.ipixtitude.nl/wot-deel-50-intuitie/

Gisteren was het WOT woord van Irene Intuïtie. Ik moest aan dit voorval denken toen ik haar blog las. De reis van het Pop-Up boek, het voorbestemd zijn, de keuze voor de ontvanger waren allen op gevoel gedaan. Empathie, inlevingsvermogen en inzicht lagen er aan ten grondslag, maar het volgen van de eerste impulsieve ingeving bracht de meer dan glorieuze uitwerking.

Het hele leven golft op gevoel. Dat is ons met de paplepel ingegeven. Het spreekt uit mijn voorkeur voor zorg en onderwijs, maar ook in mijn dagelijkse ontmoetingen. Zodra er een situatie ontstaat, waarbij een muurtje wordt opgebouwd, probeert intuïtie die te slechten door er doorheen te prikken en aan de haal te gaan met de empathie van de ander. Daar waar beiden elkaar ontmoeten, ontstaat onmiddellijk verbondenheid.

Een van de rijke ontdekkingen tijdens het invallen op diverse scholen is die van dat bijzondere ‘ons kent ons’ gevoel. De beleving met die ene, tijdelijke, collega waarmee je op dezelfde golflengte zit en ontdekt dat je beiden werkt vanuit je gevoel. Hier is herkenning de intuïtie. Vaak is het zo dat we elkaar aan het eind van zo’n dag in de armen vallen bij het afscheid. Bijzondere momenten zijn dat, warm en intens.

In de wereld van het bloggen maak ik, meer dan eens, mee, dat ik me verwant ga voelen met de schrijvers. Gevoelens lopen met elkaar op, worden eigen gemaakt, dezelfde gedachten worden gedeeld en uitgesproken. Het denken over verschillende vraagstukken is herkenbaar en onbewust trekt het je naar de schrijver of jouw lezer toe. Zo ontmoet je elkaar. Weliswaar niet in levende lijve, maar in zielsverwantschap. Daar ligt de kracht van de intuïtie. Het is er een om te koesteren. Niet altijd denken, maar ook gewoon gaan, surfen op je gevoel, vertrouwen op je innerlijke beleving en die wonderlijke impulsieve daden die er uit voortvloeien. Meer dan eens bracht het waarachtig geluk, zoals de triomf in de ogen van de kleine grote man, toen hij zonder haperen zijn Franse Kleine Prins las en zelf de prins werd van zijn eigen vermogen.