Het kleine genieten

Vanuit de zijkant van het huis, we zitten op de kopse kant, waaiert de storm langszij met soms een fluiten, vaker laat ze de voederhouders tegen het metalen hek kletsen en dan klinkt er een natuurlijke gamelan.

Mijn voorraad medicijnen is niet meer op peil en ik moet eerst langs de apotheek om nieuwe te halen. Die is gelukkig al vanaf acht uur open. Om tien uur precies stopt de kleine blauwe bij zuslief voor de deur. Een paar dagen luxe en ertussen uit. We hadden e Veluwe als wens gehad en toen er een aanbieding voorbij kwam aarzelde zus geen moment. Natuurlijk gingen we.

We zijn wel eens meer in de buurt geweest, maar nu is de tijd aan ons zelf en staan we in vakantiemodus. Kleine dorpjes genoeg voor de koffie en een lunch, waar we Otterlo voor kiezen, een lief klein restaurant annex hotel en dan voor een boekwinkel door naar Brummen. Storm trekt nog wat aan de bomenrijen en laat er een paar flinke hagelbuien op los ,maar langs de binnenwegen lijkt  het nog altijd minder erg dan op de snelweg. Bovendien zien we twee herten over de weg schieten om het hazenpad te kiezen in het weiland aan de andere kant. ‘We zitten richting waar we wezen willen’, constateren we tevreden. Herten en wilde zwijnen.

In Brummen vinden we een tabakswinkel waar verrassend genoeg een grote boekhandel achter de gevel blijkt te zitten. Het boek van ‘De bijenhouder uit Aleppo’ van Christy Lefteri is uitverkocht, maar ‘Het gewicht van de woorden’ van Pascal Mercier ligt er wel en een mooi aquarel schilderdagboek. ‘Of het een cadeautje was,’ is de vraag. Nee hoor,  in de vakantiemodus en nog een VVV.Bon met een flink tegoed. Je mag jezelf af en toe ook eens kietelen. Het was een waar paradijs met mooie uitgestalde waar en een vriendelijke vraagbaak van een verkoopster. Brummen was verder uitgestorven, alleen bij de Jumbo schoten mensen door de schappen om zich weer snel met de buit naar huis te haasten.

De weg terug naar Eerbeek hobbelt over een bospad met veel kuilen en grint naar het hotel, dat naast het koetshuis en het landgoed van Eerbeek ligt. De ontvangst is hartelijk. Iets te vroeg maar geen probleem. Heerlijk dan is er nog tijd voor een wandeling door het Gelders Landschap en tussen de oogst aan stormschade door. En passant nemen we het dorp Eerbeek ook alvast mee. Weer zo’n heerlijke boekenwinkel waar de bijenhouder morgen binnen zal komen, belooft de verkoopster, al even vriendelijk als de eerste. Er leidt een langgerekte een-baans spoorrails naar Diemen, aandoenlijk ouderwets met haar Andreaskruisen als stille wachters en het slingerende lint dat het dorp in tweeen klieft.

In het hotel kunnen we chillen tot etenstijd, boeken lezen, wifi uitvogelen en een programma uitstippelen voor de komende twee dagen. Museum More ligt praktisch om de hoek en de Hanzestad Zutphen met het museum Henriette Polak. Met de ongedurige februarimaand goed om achter de hand te houden, als wandelen langs de IJssel letterlijk in het water dreigt te vallen.

Vandaag dineren we op chique en morgen is er vast wel ergens een Downies te vinden, een favoriete pleisterplaats. Wij komen onze dagen wel door. In vrijheid en blijheid met de kunst van het kleine genieten.