Vastgelegd en vorm gekregen.

Gisteren was ik aan het droedelen en bedacht me, dat het gaaf zou zijn om een keer te lijnschetsen met olieverf. Zou dat mogelijk zijn. Vriendinlief stuurde me voorbeelden van grote namen die ooit aan lijntekenen deden. Picasso en Matisse, maar dat zijn alleen  lijnen. Daarmee wordt het een andere manier van schetsen.

‘Every object in Museum Modern Art’.

Bij het zoeken naar lijnschetsen stuit ik op Jason Polan, een illustrator en kunstenaar, die iedereen in New York wilde tekenen. Hij liep met zijn schetsboek rond en tekende op afstand de mensen die hij zag zonder dat ze het in de gaten kregen. Hij heeft meer dan 30.000 Newyorkers getekend. Zijn tekeningen zijn in boekvorm verschenen en zeer de moeite waard. Twee dagen geleden is hij op 37-jarige leeftijd overleden. Hij had een doel voor ogen met zijn vele schetsen. Hij wilde mensen samenbrengen. Eerder had hij al alle kunstwerken in het Moma getekend.

Bijzonder dat ik op dit moment op zoek ging en hem nu vond, twee dagen na zijn dood. Het boek heb ik besteld om zijn daadkracht te eren. Wat een moed om in zo’n overvolle stad al tekenend rond te lopen. Met Urban Sketchers zijn we ook op locatie aan het schetsen, maar dan ben je met elkaar. Alleen er op uit trekken met een schetsboek in de hand is weer een ander ding. Ik weet niet of ik dat zou durven.

De kleine schetsboeken en de fineliners liggen altijd onder handbereik. Vaak stop ik er voor de zekerheid een in de rugzak.

Oefening baart kunst en niets is minder waar. Tijden heb ik ook een tekendagboek bij gehouden. De wereld in dagelijkse schetsen. Het is plezierig om te doen en ook overal mogelijk. De volgende tekenaar, die ik ontmoet op mijn zoektocht naar lijnschetsen is Cees Bantzinger. De verslaggever met de tekenpen, staat er in een kop van het NRC boven een artikel. Hij werkte met houtskool en lijnen, maar ook met stift en pen.

Portret  is waar mijn hart ligt. De ontwikkeling komt vanzelf. Binnenkort met olieverf aan de slag en gewoon eens gaan proberen om de techniek vast te houden, die bij het schetsen wordt gehanteerd. Fijne uitdaging. De ontdekking van Jason Polan is de meerwaarde van dit eerste uur van de dag. Wat een bijzonder mens.

Buiten is het nog aardedonker. De dagelijkse routine sluipt de dag in. Tijd is sneller weggetikt dan ik dacht en nu moet ik eigenlijk opschieten, als ik niet te laat in het ziekenhuis wil zijn. Vanmiddag gaat de zoektocht verder naar de groten der aarde. Rembrandt onder andere. Dankzij het etsen heb ik per slot van rekening het schetsen op deze manier ontdekt. Wie weet wat er nog op mijn pad komt.

Het boek is besteld. Straks ben ik ‘Every Person in New York’ rijker. Jason had gelijk. Het schept een band en brengt mensen dichter bij elkaar. Al was het alleen al mijn bescheiden persoon, die dankzij zijn werk hem heeft leren kennen, omdat hij zijn naam in tekeningen heeft geschreven. Voorgoed vastgelegd en vorm gekregen.