het hoofd is vol
geen plek voor gedachten
nu start het grote wachten
op frisse wind en lafenis
de dag sluimert door
en scheurt dan soms in twee
of drie of vier
uiteen
wijsheid waaiert naar beneden
als een verdwaalde veer
tot in mijn grote teen
ik duik onder de dekens
en voel me
schuim
op de golven
grint op het land
het knarst
het schuurt
het trekt haar voren
zakt weg in vergetelheid
morgen weer
en dan
opnieuw geboren
Een gedachte over “Opnieuw geboren”
Reacties zijn gesloten.