Overpeinzingen

Een kinderhand is gauw gevuld

De plantenbakken waren echt toe aan nieuwe blommen. Het oude dode spul eruit halen, nieuwe aarde toevoegen en mengen en de nieuwe violen en het zilverblad erin. Een klusje, waarbij ik tussendoor steeds even moest zitten, maar het lukte allemaal wonderwel. De buuf kwam de trappen in het portiek op gestommeld met de nodige boodschappen en had duidelijk zin in een praatje. Daarbij vertelde ze tussen neus en lippen door de eventuele ongemakken die ze had genoteerd in mijn afwezigheid. Hadden we muizen? Er komen soms kleine veldmuisjes op het balkon van het vogelzaad snoepen en haar poes was er met één thuisgekomen, maar ja, het adres stond er niet bij, zal ik maar zeggen. Iets over een fiets, die lang buiten had gestaan, het schoonmaken van de galerij en de huur die nog betaalbaar is en van nieuwe appartementen niet. Alles in een adem, en meer van die dingen die je opmerkt als je tijd over hebt of als je het belangrijk vindt. Het geeft niets. Ieder zijn meug. Ik heb ook niet altijd zin om de galerij te schrobben.

De galerij was weer op orde, tijd voor een tweede klus. Bloemen voor schone dochter met haar geopereerde hand. Eerst de boodschappen, dan een bos bloemen en vervolgens op pad. Het is prachtig zacht weer met zon. Eigenlijk goed voor de tuin maar er waren andere plannetjes gesmeed. Haar arm was behoorlijk blauw aan het worden en ze had veel pijn gehad, maar vandaag viel het gelukkig mee. Haar moeder had de twee rakkers naar en van judo gebracht. Zoonlief zou straks met ze mee gaan naar voetballen. Een druk programma. Ze wonen in Amersfoort en als ik op tijd in Utrecht wil zijn voor de tuinvergadering, moet ik voor de file uit reizen. Rond Utrecht loopt het snel vol, vaste prik en bij Bilthoven begon het inderdaad vast te lopen, dus afslaan om binnendoor naar dochterlief te rijden, die met me mee naar de ledenvergadering van de tuin zou gaan. Ze wordt twee keer per jaar gehouden. Ik had vandaag ook een plan voor de tuin, maar ik realiseer me net, dat de oudste nog de sleutel heeft. De plannen moeten bijgesteld, helaas, pindakaas.

Het was even een knus theeuurtje vooraf met drie hoofdstukken voorlezen aan tante Pollewop over een feevampiertje en haar jarige zeemeermin. Ook alle andere gelezen boeken kwamen op tafel, een met de illustraties van Annet Schaap, zo herkenbaar. Ik mis soms de nieuwe aanwas bij het recenseren van kinderboeken voor Mensenkinderen. Heerlijk om volop, tot over je oren, in de jeugdliteratuur te zitten en helemaal toen ze het middelbare onderwijs er ook in gingen betrekken en niet alleen het basisonderwijs. Wat leer je dan veel van de denkwijze en de ontwikkeling van de kinderen nu.

Had de dag nog maar meer uren, al versnoep ik er een aantal door in bed zittend te schrijven en te lezen. Daar is een ochtend mee gemoeid. Maar dat is voor het opstarten van de dag van essentieel belang, door ervaring wijs geworden.

Lief belde met een treurige mededeling uit moeder natuur. In de Hof is ons egeltje aangevallen en voor een deel opgegeten door een mysterieuze veelvraat die het vooral op kleine knaagdieren, vogels en nu dan een egeltje heeft gemunt. De snoodaard blijft buiten beeld. Wel heeft de buurman al eens een schot hagel gelost, al kon Lief niet zien, op wat. Wat betreft het druivenprieel, dat is nu hoognodig aan vervanging toe. De mooie oude druivenstammen redden het wel, maar zijn zo sterk geworden, dat het oude hout er onder bezwijkt.

Het was heerlijk om hem te zien, daar kunnen we weer een dag op vooruit. We missen elkaar, maar weten ook dat het goed is. Videobellen brengt hem dichterbij en, ach ja, een kinderhand is gauw gevuld.

3 gedachten over “Een kinderhand is gauw gevuld

  1. ha die Berna
    ja soms kan een praatje zelfs vervelen , die met de buurvrouw dan , niet die met je lief 😁
    kinderhand gauw gevuld , ja logisch , die zijn maar klein 🙂

    rustige middag groet

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.