Nog vier dagen om te oefenen

Met kussen en koffer en nog een tas met aanvullend gemak stond ik op de stoep toen de stoere bolide van zuslief aan kwam rijden. Nog even langs de jongste zus en dan konden we naar het hoge Noorden afreizen. De jongste wist alle tassen en koffers zo in te pakken dat er op een paar tassen na voor tussen de zussen op de achterbank alles naadloos in de kofferbak paste.

Er moest ergens gelunched worden en dat gebeurde onderweg in Nulde aan het grote meer. Even op en af de snelweg. Een hotel met een aardig menu, efficiente bediening en een mooi uitzicht. Vogeltjes van keramiek vlogen op hun stokjes op een kluitje uit de centralle verwarming op. Inderdaad, een warm onthaal. Nog meer prachtigs, maar niet de tegenwoordigheid van geest om foto’s te maken. Na Zwolle lieten we de snelweg los en reden via een tikkeltje saaie lintdorpen en industriewegen naar een kringloop in Meppel. De vakantie begon gelijk goed. Zuslief vond een wespenvanger. De meeste stemmen gelden, ik denk dat we ook de wespen hard nodig hebben. En er was nog iets grappigs. Flesopener en schenktuiten in een fles verpakt voor maar 1 euro. Te leuk om te laten liggen.

Een kleine koffie, thee en borrelpauze op landgoed Wildrijk, een camping met huisjes en hotel en weer door. Allengs werd het landschap boeiender en afwisselender. We kwamen langs veel dorpen en stadjes waar we wel een bezoek aan wilden brengen in de komende vier dagen. Klinkende namen met een lange historie, Appingedam, Haren, Zuidlaren voor een beloftevol bezoek. Voldoende afleiding en dan de winkels niet te vergeten. Boodschappen in Sidderburen bij een Noordnederlandse keten, die we niet kennen in het Westen. Na hde uitgebreide lunch was het idee om in de avond een lichte maaltijd te nuttigen. Vijgen, burrata, olie, azijn, gemengde sla met prosciutto, geroosterde pistachenoten en basilicum naar smaak. Stokbroodje erbij, wat drank en ontbijt inslaan en klaar om naar het huisje te gaan aan het Grindmeer. Dat viel ons alles mee, want het is altijd maar afwachten wat je vindt, foto’s kunnen zo vertekenen.

Alles was aanwezig. Het huisje lag niet aan het meer, maar dat kon je door het keukenraam wel zien en er lagen kano’s en surfplanken. Kwikstaarten en merels, veel meeuwen en zelfs twee schattige tamme konijnen.

Nu kunnen we plannen gaan maken voor een goede wandeling en wat we verder nog zouden kunnen ondernemen. Ik heb al gedoucht. De jonkies zijn wandelen tussen twee buien door en zuslief oefent aria’s in de akoestisch versterkende badkamer. Zo met een zonnetje door de ramen is het volop zomer, maar door te verwachten regen wordt het vandaag toch een stadje.

Er zijn twee vliegen die solliciteren naar een betrekking buitenshuis en als ze niet uitkijken gaan ze genadeloos ten onder. Ikzelf ben zo gewend aan de kleine beestjes in Nagypeterd dat ik niet meer blik of verbloos van een vlieg, een wants of een wesp meer. Muggen zijn nog steeds echte sarrekoppen, al kunnen ze het niet helpen. Maar ik heb er maar een gezien en hem of haar buiten de slaapkamer gehouden. Leven in de natuur is een vak apart. We hebben nog vier dagen om te oefenen.