Waar komen die dromen vandaan. Ik werd wakker in een ontmoeting met een oud-collega, die al jaren uit het gezichtsveld was verdwenen, in de wetenschap dat ik me moest haasten naar het Smakkelaarsveld in Utrecht, omdat mijn auto daar al 2 1/2 dag geparkeerd stond. Maar op het moment dat ik in gesprek was met de collega werd ik wakker. Met een zucht wist ik dat de auto hier veilig achter het hek stond en dat er geen onmiskenbaar hoog bedrag betaald diende te worden met nog een eventuele bekeuring er bovenop. Een mens mag wat mazzel hebben.
De collega kan ik nog plaatsen want daar werd gisteren door iemand over geappt en het Smakkelaarsveld hoorde bij een eerdere droom. Als ik het gebied nog eens nakijk, lees ik tot mijn grote vreugde dat de Leidsche Rijn daar weer terug komt, met een groot stadspark ernaast. Dan kan je weer vanaf de Singel naar de oude Munt langs het water. Heerlijk. Opnieuw een stuk verleden hersteld, al zal het nooit meer hetzelfde zijn.
Vandaag belooft de laatste dag regen te worden, iets waar jullie zo langzamerhand naar snakken, begrijp ik. De grilligheid zorgt ervoor dat we gisterenmiddag een harmonieus uurtje in de schoot geworpen kregen op de veranda van de Datsja. In de grote rotan stoelen met de witte nep schapenvachtjes konden we genieten van egel, die daar rond liep te scharrelen. Een mooi moment om zijn gedrag eens uit en te na te bestuderen.

Als ik afdaal om een foto dichtbij te nemen, is de eerste stap op begane grond genoeg om hem in de houding te doen bevriezen. De foto komt er niet, dus terug naar boven om van daaruit verder te observeren. Het duurt zeker tien minuten voor hij weer ‘ontdooit’. Daarna scharrelt hij weer rond. Het gebeurt nog een keer als Lief met de thee aan komt lopen. Maar daarna zien we iets koddigs. Als hij klaar is met alles en een kaal stuk moet oversteken, zet hij het ineens op een lopen. Verbaasd ontdekken we dat hij hoog op de poten toch tot een verbazingwekkende snelheid kan komen. Nooit geweten.
Even daarna geeft de vogelapp achter elkaar de putter, de lijster, de merel, de vliegenvanger, de groenling, de wielewaal, de mus, de roodborst en de koolmees, maar als uitschieter ook nog de zeldzame Syrische bonte specht en de Kwak. Een kathedrale koorzang tussen de morellen en de kriekpruimen, de walnoot en de oude appel en perenboom.
Dan gebeurt het. De Syrische bonte specht vliegt recht in de gevorkte stam van de boom links van ons. Te ver voor een mooie duidelijke foto, maar goed zichtbaar. Dat is mazzelen. Het wordt als een cadeau ontvangen en geeft een gelukzalig gevoel waar we weer een tijd op kunnen teren.
In die stemming bereid ik de paddestoelen in portsaus. Best even een klusje, maar heel lekker, verzekert Lief me. Krielaardappeltjes erbij en klaar. Met al die alarmerende berichten van het thuisfront en de vele misstanden van dit kabinet dat we als informatie gedoceerd toelaten, is er geen betere tegenhang denkbaar.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.