Overpeinzingen

We hebben er zin in

Vanmorgen kwam het aangetekende recept pas binnen. Dat hoeven we nooit meer te doen. Met spoed en aangetekend verzenden, met hulde voor dochterlief die een ingenieus idee kreeg om het digitale exemplaar te vereeuwigen met een screenshot en er een PDF van te maken, zodat we het hier konden kopiëren.

Vanmorgen stond gedeeltelijk in het teken van het voorbereiden van de verschillende tochten die we dit jaar gaan maken. Omdat we in Augustus toch vanaf de camping in Slowakije terugkomen, hebben we besloten om daarna voor een week een kamer in een hotel in Debrecen te huren. Het is de tweede stad in Hongarije en is gelegen in het Oosten van het land, in de Hongaarse laagvlakte Alföld, voor mij een nieuwe streek, voor Lief een reis naar het verleden.

En hier stokte de blog gisteren. Eigenlijk om niets, of nou ja, omdat het bereik bij de Datsja wegviel en de vogels van allerlei pluimage zo’n kathedrale koorzang aanvingen, dat ik niet anders kon doen dan genieten en luisteren, ademloos luisteren. Geen opnames, geen foto geschoten, alleen maar zitten te zitten en alles, elke triller, elk nieuw geluid, toevoegen aan mijn lijst van ongekend. Putter, zwartkop, merel, spreeuw, groenling, huismus, Turkse tortel, boerenzwaluw, koolmees en last but not least, de nachtegalen, die waren samen met de merels de voorzangers van het koor. Uitbundig en niet aflatend, met hoog boven ons de roep van de torenvalk er tussendoor.

Daarna werkte ik aan het doek verder. Had gezien dat het gezicht te breed, de wangen te rond waren, dus moest het hele portret centimeters verschuiven. In het kader van ‘kill your darlings’ als ze het net niet zijn. Geen probleem. Liever dat, dan doorwerken aan een dreigende mislukking, naar mijn mening natuurlijk.

Vanmorgen vond ik het E-book met handige informatie over dit land en stuurde het door aan nichtlief en haar man, die eind augustus hierheen komen om fietstochten te houden, waarbij wij steeds de basis zullen zijn. Iets waar ik het met Lief ook over heb gehad. Fietsen is makkelijker voor mij dan lopen. Het vergt veel minder inspanning, dat wil zeggen, als het een elektrische fiets is. Nu gaan we toch op zoek naar een exemplaar. Lief heeft nog een goede solide fiets van de vriendin, die hier heeft gewoond en het hem heeft doorgegeven en kan daar prima mee uit de voeten. Met zijn energie en uithoudingsvermogen redt hij het makkelijk. Hoe leuk zal het zijn om de hele omgeving te verkennen. Daarnaast zitten de elektrische vouwfietsen ook nog steeds in mijn hoofd. Ergens naar afreizen, fietsje pakken en gaan, daarmee kan ik praktisch moeiteloos wat hellingen nemen, zonder hijgend en puffend hoogstens de weg tot de helft te gaan.

Bij een kleine wandeling door het bos zag ik een lieflijk tafereeltje van de handwerktuigen die Lief aan en rond het hek gehangen had. De paden zijn inmiddels ruim begaanbaar, dus slang hoef ik niet meer per ongeluk te overlopen en straks onze belhamels ook niet, al zullen ze het machtig interessant vinden, die vrij grote hagedissen en slangen. Bij de kleine exemplaren tussen de dakpannen verwacht ik eveneens spontane speurtochten.

Vandaag en morgen gaat het regenen. Een uitstekende gelegenheid om alles voor te bereiden voor onze vijf logees. De boodschappen doen we morgen in alle vroegte. Het huis aan kant in de komende resterende twee dagen. Ze komen in de avond dus een heerlijke pot van het een of ander bij ontvangst. Ze drinken voornamelijk melk, thee, water of siroop en lusten nagenoeg alles, heeft dochterlief me ingefluisterd. We hebben er zin in.

3 gedachten over “We hebben er zin in

  1. Voor mij is de e-bike dé beste uitvinding van de laatste jaren. Een wereld van herwonnen vrijheid gaat zo weer open. De natuur beleven lukt (voor ons) best op de fiets, wandelen gaat ons te traag. Al fietsend zie je veel én je bent in openlucht én je moet toch blijven trappen. Kortom, goed idee voor jou 😉

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.