Op naar een volgend avontuur

Hoera, we hebben een kans op gezinsuitbreiding. De pimpelmezen doen hun best om van het vogelkastje hun thuis te maken. Nu maar hopen dat de wit-zwarte prinses van de buren geen kruip-door-sluip-door gaat spelen met haar hooghartige snoetje. Ze loert altijd vanachter het hekje op de afscheiding naar de lieve kleine nijvere vogels.

Truus is gepikt en gesteven en nu spic en span voor de omruilsessie. Het levert me een beetje pijn in de buik op. Ze heeft ons toch maar trouw twee jaar lang feilloos door berg en dal gereden en meer dan dat. We hebben wel heel bijzondere dwaaltochten langs beemd en veld met haar gemaakt. Ze heeft er nauwelijks averij door opgelopen.

Tijdens de wasbeurt ben ik in de auto blijven zitten om die fantastische foto’s te maken van de ronddraaiende lappen, het gebonk tegen de wieldoppen, het gekletter van het water. Afscheid van Truus in een tranendal. Nu staat ze afgetankt en wel te wachten. Ik probeer de tijd te doden met het schrijven.

Ik droomde vanmorgen van de nieuwe auto. De laadbak was zo groot, dat ik er vanaf de achterbank in kon springen. Maar ja, toen kon ik er zelf niet meer uit. Toen ik me afvroeg wat wijsheid was, werd ik wakker. Wat een grappige droom.

Krekel van Annet Schaap is vers van de pers binnen. Het is de opvolger van Lampje en volgens de recensies in dezelfde sfeer geschreven. Dat belooft wat. Ik had dinsdag voor de redactie van Mensenkinderen een grappige boekenlegger gekocht voor ieder. Een lezend mannetje, die je met de voeten omhoog uit het boek laat steken. Het is een koddig gezicht. Er waren zes pakjes, maar een van de doosjes was leeg. Gelukkig was er iemand verhinderd. Dus kon ik met het doosje terug naar de boekenwinkel. Het kereltje stak daar braaf in een boek als voorbeeld. Haha. Wat stom zei de trouwe verkoopster. Geeft niets, juist leuk zo’n intermezzo.

Gisteren was ik even bij zoonlief die me zou helpen met het interieur nog wat op te poetsen. De kleine Njong kan op het ogenblik niet buiten zijn vader. Hij zat achter het stuur, zonder de sleutel en zag zich zelf in de zilveren ‘H’ in het midden van het stuur. Hij gaf zich steeds kusjes, om dan met een verheerlijkte glimlach naar ons te kijken. Vandaag gaat hij met peettante naar het theater.

Omdat het morgen 8 maart en internationale vrouwendag is organiseert Simavi en Cinetree het Her Film Festival, omtrent Health, Empowerment en Rights. Het sluit mooi aan bij de feministenmars van morgen. Je kan je gratis aanmelden en je kan dan zes films over zes kranige vrouwen kijken. Vrouwen uit Italie, Chili, Amerika, Tsjaad, Spanje en Tunesië. Ik ben zeer benieuwd.

De auto’s zijn omgeruild. Tante Agaath is een forse tante, wel fijn voor de lange ritten en zeer comfortabel met haar nieuwste snufjes. Een hybride, wat in Hongarije alleen maar handig is, omdat er niet al te veel laadpalen zijn. Ik heb natuurlijk al een proefrit gemaakt en het voelt gelijk vertrouwd. Fijn. Met een heerlijke hoge instap, dat was het doel van deze aanschaf. Op naar een volgend avontuur.