Het zekere voor het onzekere

Wat kiest een geheugen toch wonderlijke richtingen door prioriteit te geven aan min of meer onbenulligheden en essentiele zaken te vergeten. Vorige week had de auto een lage bandenspanning aangegeven en zoonlief had er weer lucht ingepompt. Niets aan de hand tot gisteren. Ik stond op het punt om naar zuslief in Houten te gaan voor onze zussendag, die we een aantal keren per jaar proberen te houden. De auto gaf opnieuw een waarschuwing omtrent de bandenspanning. Huh? Oké. Ik had geen zin om in de avond nog te moeten bedenken hoe ik lucht in die band kreeg en besloot naar een pomp te rijden in de buurt van zus. Half Houten door gesjeesd en gevonden. Met veel vijven en zessen, bukken is geen soepele aangelegenheid meer, en met nog wat gehannes met het contactloos betalen, kreeg ik er vervolgens wel lucht in. Bij het starten van de auto nog steeds alarmerend rood. Wel verdraaid.

Uitstappen opnieuw het ritueel herhalen, maar nee hoor. Resultaat nihil. Een, twee,drie in godsnaam dan toch maar naar zus. Zoiets blijft pratten, ergens in je achterhoofd. Bij thuiskomst vertelde ik het de jongste, die mijn vermoeden onderschreef. Er was wel wat met de band. Ik belde de oudste en die gaf me de missing link, namelijk dat, wat het geheugen vol verve uit het systeem had gewerkt. ‘Heb je ‘m wel gereset, ma’. Vaag doemde de garage op en de medewerker die me ooit dat knopje had laten zien. ‘Anders blijft het lampje branden, mevrouw.’ Dat bedoel ik. Geheugen had het licht wel iets eerder kunnen laten schijnen.

Neemt niet weg dat het een topdag was. Op stap met de Zussen betekent overleg en kiezen. Spakenburg voor de laatste Blokker? Of een kleine stad. ‘s Hertogenbosch trok ook. Leiden was een mogelijkheid geweest, want vanaf het station Houten vertrok er eveneens een trein rechtstreeks. Maar we kozen voor de eerste. Treinen vanaf daar is kippie-eitje. Inchecken, nauwelijks wachttijd, aankomen en uitchecken. De jongste wilde met de gratis hop on-hop off bus, maar die liet te lang op zich wachten. Dan maar een zompige lunch in een cafe-restaurant, tikkeltje smoezelig. Het leverde in de spiegelwand wel een grappige foto op. Het was bijna carnaval en in de stad werd derhalve alles hos-bestendig gemaakt met installaties, overkappingen, enorme gifgroene kikkers en wat dies meer zij. Oeteldonk stond in de steigers. Men was er maar druk mee.

We hebben er heel wat afgewandeld, doken af en toe een winkel binnen met leuke hebbe-dingetjes of de laatste 70%-korting, maar zochten ook bijtijds een restaurantje op voor de lichte borrelhap. Er werd gepast, gewikt en gewogen. Hebben we het nodig. Niet echt, dan doen we het niet. Een giletje in de juiste kleur voor 14 euro was echt niet te versmaden voor de jongste en ik nam bij Dille en Kamille wat biologische zaden mee voor op het balkon. Klaproos, een mengsel eetbare bloemen, en lathyrus. We kuierden verder en konden eigenlijk opnieuw zonder wachten in de vertraagde trein stappen. Zuslief vond nog een heel leuk boek in de kleine-te-geef-bibliotheek bij de uitgang, met schetsen en tekeningen, een project, waarbij iedere vinder iets naar behoefte kon maken, een schets, een tekening, een aquarel, en daarna het boek weer te geef neer zou leggen.Wat een leuk idee. Het was al aan het rondgaan sinds 2016, maar zat nog lang niet vol.

Op het rond waren veel restaurants dicht. Maar bij de grootste konden we kiezen uit een deelconcept. Liflafjes op tafel en een bak sla bleek meer dan voldoende. Zo hadden we keuze uit wat garnalen, ravioli, inktvisringetjes, patat, patatas bravas en salade. Naast alle activiteiten ontstonden er tussen alle bedrijven door gesprekken over vroeger, thuis, ieder een eigen vader en een eigen moeder en over hoe om te gaan met assertief zijn. Lik op stuk of meeplooien. Iets om over door te mijmeren. Een warm afscheid. Tot gauw, tot ergens en rond half acht op huis aan. Bevend om de band, maar dat ging goed. En in mijn hoofd is buiten de herinnering nog maar plaats voor een woord. Reset-Retteketet en daarna de garage om het zekere voor het onzekere te nemen.