Nog een te gaan

Gisterenmorgen twee koppies om de stijl van de slaapkamerdeur. Ik was bezig met mijn Hongaars op de iPad en ze wilden maar al te graag even meekijken. Tante Pollewop wilde al vanaf het moment haar creativiteit botvieren in het programma ‘Procreate’ maar dat moest nog even wachten. Eerst moesten er in allerijl vlaggetjes opgehangen en de donuttaart in elkaar geflanst worden. Een kwestie van stapelen, die vrolijke donutsen met uitbundige versiering. De cadeaus lagen al klaar, want de filosoof vierde vandaag vast dunnetjes zijn tienjarig jubileum. De cadeaus werden met groot enthousiasme ontvangen. Een grootoor vleermuis met hele kleine oren van ons en een wildcamera met een kindermes voor alerte natuurkinderen.

We moeten toch ergens de stokken voor het stokbrood mee kunnen eeken oftewel schillen. Hij was helemaal in zijn nopjes. De wildcamera zou in de avond opgehangen worden op de grens van ons voor-en-achterland. Wij waren zeer benieuwd wat er dan te zien zou zijn. Een kwestie van afwachten. Eerst maar eens even een goed ontbijt in elkaar flansen. Brood, crackers, mousse, vegetarisch beleg, kaas, koffie en thee, sinaasappelsap, appelsap en een zonnetje op de grote terrastafel. Zo fijn omdat iedereen met gemak aan kan schuiven en we toch gezellig met elkaar kunnen blijven babbelen.

Na het schrijven en de Pro-Create-Kunst van tante Pollewop en de filosoof op de Ipad besloten we om richting Szigetvar te gaan. Lief bleef thuis om nog wat op het land te werken. Schone zoon had heel veel zin in Lángost en we gingen een tentje zoeken waar dat te krijgen was. Tot onze verbazing was praktisch alles gesloten. ‘Zarva’ staat er dan op de deur. Het eerste tweedehands winkeltje was dicht, een restaurantje open, tot mijn grote verbazing was het restaurant ‘Korona’ van de aardbodem verdwenen tot en met het terras aan toe. Alles was afgebroken en kaal en dat zorgde ervoor dat het grote plein met het raadhuis en de leeuw veel van de allure had verloren. Het viel ons op dat half het stadje in de steigers stond.

Een nieuw tweedehandswinkeltje was geopend en voor tante Pollewop is het een schot in de roos. Twee lange trekkings. De bakker was open, maar die had geen langost. Wel ontdekten we een knutselwinkeltje in de orde van grote van een hobbywinkel, waar ik twee lege schattendoosjes kocht voor de kinderen. Het leek erop dat we in de kerk een kaarsje aan konden steken, de grote deur stond uitnodigend open, maar de binnendeur was dicht. Helaas pindakkaas. Wat erger was dat zelfs op de deur van de ijswinkel met grote letters ook al ‘Zarva’ op de houten deur stond.Het moest niet gekker worden.

De filosoof wilde graag een vegetarische barbeque als feestmaal. Dus zochten we bij maar liefst drie supermarkten naar vegetarische hamburgers en vonden alleen in de diepvries gehaktballen waar in ontdooide toestand wel Hamburgers van te maken zouden zijn. Om de feestvreugde te verhogen gingen alle sauzen ook nog in het karretje en kooltjes aangeschaft, want waar zouden we blijven zonder de brandstof. Thuis werd de Barbecue uitgetest op een veilige plek een stuk van het terras vandaan voor de varkensstalletjes. Als een tierelier brandde het snel. Dochterlief sneden al de groenten voor vers erbij en aan de groentenspies en Lief zocht naar meer spiesen, maar toen gebruikten we gewoon de vleesspies, die nauwelijks functie zou hebben hier. Het werd een waar feestmaal, een verjaardag waardig.

De wildcamera kreeg met behulp van Lief en paps een mooi plekje op de grens en daarna restte er nog een spelletje en een voorleesverhaal terwijl we langzaam moe en voldaan wegzakten. Wat een heerlijke dag was het toch geweest. En we hebben er morgen nog een te gaan.