En garde

Straks als eerste even wat boodschappen inslaan. De rijst en de Khoresh gingen niet door gisteren omdat alle ingrediënten ontbraken. Dus maakte ik bami dwars door de koelkast met een van de boemboes die ik mee heb genomen. Zo kwam ik tot de ontdekking dat ik een aantal potten sambal vergeten ben. Er zit niets anders op dan die zelf te maken.

Ondertussen staan er weer wat eierdozen en anderszins in de week om nieuw papier te scheppen. Nu het nog twee dagen rond de dertig graden is kan het goed drogen.

Een nieuw citaat uit het boek is: ‘Het nu-moment heeft een voordeel op alle andere momenten: het behoort ons toe’.

Onze hof nodigt uit om toch vooral in het moment te blijven. Hier is het mogelijk om te gaan zitten en kijken. Minuten lang. Bijvoorbeeld naar de insecten die ik gelukkig met mijn nieuwe ogen moeiteloos kan zien. Terwijl ik aan de terrastafel zit zie ik de kolibrivlinder rond de grote paarse hibiscusbloemen zwerven, maar ook wespen, vliegen, wantsen, muggen die onder de al verdroogde druiven darren op zoek naar die bedwelmende zoetigheid. Lief heeft overal zitplekjes gemaakt, waar ik na een stuk lopen uit kan rusten en er is niets prettiger dan in het moment te zinken en alles om je heen in je op te nemen, zonder gedachten.

Op school hield ik filosofiekringen waarbij een voorwerp op de tafel lag, die de kinderen mochten observeren. Nog niets benoemen, alleen maar kijken. Na een aantal minuten ging ik de kring langs om te horen wat ze ervan vonden. Bijvoorbeeld van een appel die er lag. De een vond hem glanzen, de ander zag het steeltje, weer een ander benoemde het gladde. Als iedereen aan de beurt was geweest kregen ze allemaal een stuk appel om te omschrijven. Eerst voelen, dan ruiken, dan proeven. Het waren heerlijke betrokken kringen.

Bij het lezen van het boek viel me op dat ze tijdens de meditatieve momenten hetzelfde doen, maar met de belangrijke toevoeging: Wat doet het met jou. Je relatie tot je observatie-onderwerp, de natuur om je heen, je ademhaling, je hartslag.

In mijn haastige leven had ik er niets mee. Ik noemde het mindfullnes-nes. Dat werd vooral versterkt doordat er veel mensen mee aan de haal gingen die er een slaatje uitsloegen of extra zweverig werden in mijn ogen. Mijn nuchtere aardse ik stond in de weg. Maar we leren door, we worden wijzer en los van alles wat druk uitoefent, zorgt de Hof voor een serene kalmte. Tijd om ergens intens bij stil te staan. Dat ervaren we hier beiden. Het boek is bij uitstek geschikt om je ertoe aan te zetten, tot zulke momenten, en het aan den lijve te ervaren. Letterlijk.

Lief heeft vanmorgen vijgen geplukt achter en een paar van de vijgenboom op het terras. Dat wordt een heerlijk potje jam ik dacht samen met de vlierbessen, maar ik kom bedrogen uit. Ze zijn net als de druiven verdroogd. Ik vraag me af of je dan als gedroogde cranberry’s kunt gebruiken.

Nu het wat minder warm is laten de vogels zich weer zien. Merels en heggemusjes vooralsnog en natuurlijk de tortels. Lief heeft achter de fazanten zitten observeren die druk heen en weer vlogen. Als het minder warm is zal ik ze ook gaan bewonderen. Eerst zijn de geweekte eierdozen aan de beurt. Ik ga ze te lijf met de staafmixer om er papierpulp van te maken. En garde.