Al een paar dagen loop ik met Metin mee door San Francisco. Het is de hoofdpersoon uit het boek van Murat Isik ‘In de Mist van Golden Gate Park’. Als het boek je eenmaal bij de kladden heeft, dan is het moeilijk om het weg te leggen. Altijd weer een boeiend proces hoe en wanneer een verhaal vat op je krijgt.

Gisteren kon ik de hele middag een flink aantal pagina’s stukslaan. Om het feest van de tweeling nog even dunnetjes te vieren en omdat ik ze een aantal maanden niet zou zien hadden we pas om zes uur afgesproken bij ons lievelingsrestaurant aan de rand van Nieuwegein. Het is een wegrestaurant maar als je naar binnen loopt en uitkijkt over de sloot en de weilanden erachter waan je je volstrekt midden in de natuur. Meestal zitten we op het terras, maar daar was het nu te winderig en zelfs te koud voor. Dus hadden we binnen een tafel voor zes in een wat afgelegen hoek. Dat kwam goed uit, want doorgaans zijn we zo aan het babbelen dat het lijkt alsof we aan de keukentafel zitten.

Het gesprek ging over het feit of je voor iemand een verrassing kan bereiden ter ere van diens verjaardag. De tweeling was er van overtuigd dat dat echt niet wenselijk was, omdat beiden daar niet op zaten te wachten. Zuslief had er een restrictie bij bedacht. Een verrassing is het niet als het bij jezelf thuis wordt georganiseerd, want dan zit je daarna met de brokken en moet je op z’n minst aan de schoonmaak. Ergens anders is een eventuele optie.

Het is maar waar je van uit gaat. De bedoeling van zo’n feest komt natuurlijk uit een goed hart. De organisator wenst je een warm hart toe en wil je in het zonnetje zetten. Maar wat als een ontvanger dat perse niet wil. Stel je voor, werd er geopperd, mensen die je er absoluut niet bij wil hebben, maar die dan toch uitgenodigd zijn. Matchen van verschillende partijen was ook een dingetje, vond men. Alle mitsen en maren werden aangehoord. Er werd aangegeven dat ze beide zouden doen alsof het leuk was, en dat je dan later met de kater zat. Dat laatste is verwarrend. Als je doet alsof wordt iets nooit duidelijk voor de ander. Aan de andere kant wil je op het moment suprème misschien de mensen niet teleurstellen. In ieder geval werd er een feest afgeblazen.

Het vergt beiderzijds de nodige dosis begrip. Luisteren, signalen geven, duidelijke beweegredenen uiten, vooroordelen uitpellen, van het goede uitgaan en begrijpen waarom een leuk plannetje wel eens niet zo leuk voor de ander zou kunnen zijn. Elastiek, dat is het. Een rekbaar begrip zo’n verrassing. Het heeft dus altijd twee kanten.

Zuslief was voor broer bij Utrecht Letters haar inkopen gaan doen. Eigenlijk een hele mooie boodschap op een grappige manier uitgevoerd in praktische zaken, zoals een schort, ovenwanten, een mok etcetera. Op de site vind ik de verklaring die erbij hoort:

Utrecht letters

Onze collectie Utrecht letters is het perfecte aandenken voor liefhebbers van de prachtige
Domstad. De letters van Utrecht zijn uniek in Nederland en vormen samen een eindeloos
gedicht. Iedere zaterdag om 13:00 uur hakt een steenhouwer een volgende letter in de
straten van de stad. De essentie van Utrecht vind je terug in onze unieke souvenirs. Zo blijf
je voor altijd verbonden met de stad.

De letters in de straten ken ik. Je kan er een ware puzzeltocht mee houden om het gedicht bij elkaar te sprokkelen.

Daarna werd de maaltijd geserveerd en konden we aanvallen. Opnieuw had ik me verkeken op de hoeveelheid. Zus en ik hadden een bord nasi, dat eigenlijk bijna een halve rijsttafel bleek te zijn, compleet met rendang, sajoer boontjes en saté. Ik prijs de restaurants waar je uit drie varianten kan kiezen. Small, medium, en large. Zo zit je nooit verkeerd. Nu hebben we echt gevraagd of we het mee konden nemen. Prijzenswaardig dat het mogelijk was. In Hongarije krijg je meestal een overschot ongevraagd mee naar huis. Daar valt ook wat voor te zeggen.

Er zijn weer aardig wat veranderingen op komst. Een vakantie, een verhuizing, het zoeken naar vervangende woonruimte en het dromen over een camper en de onmogelijke aanschafprijzen daarvan. Genoeg stof tot praten. Al met al vloog de avond om en was het afscheid alweer daar. Gezelligheid kent geen tijd.