Letterlijk en figuurlijk de vruchten en de vreugde te plukken

Zoonlief vraagt of ik ‘met mijn nieuwe ogen’ al wat meer vogels heb gezien. Hier hoor je de vogels eerder dan dat je ze ziet, omdat ze genoeg struweel hebben om zich te verstoppen. Toen ik opschreef welke wel was het toch een lijstje. Maar niet anders bijna dan je in Nederland kan vinden. Spreeuw, lijster, mus, zwaluw, merel, glimp van de nachtegaal en hoog in de lucht de buizerd, de sperwer en de ooievaar. Op het achterland, dat een of ander kort had gemaaid toen we in Nederland waren, tiert het gras en de granen, de bloeiende veldsalie, de wikke, de ereprijs, haverhalmen, alles wat nu weer weelderig kan tieren, doet haar best. Achteraan in ons laatste bosje dat het land scheidt van het pad langs de akkers zitten drie stelletjes fazanten. Lief zag al drie fazantenhanen scharrelen. Hij heeft er de pompoenpitten in de grond gestopt, die mogen daar dan vrijelijk uitwaaieren. We zijn benieuwd.

De salie staat nu echt in volle bloei en is prachtig. Ze correspondeert met de blauw/paarse lobelia die in de potten op het rustieke tafeltje staan. We ontdekten daar, vlakbij de enorme papaver, de ranke juffertjes in het groen, die zijn aan komen waaien. Margrieten in bloei, klaprozen in volle knop en korenbloemen op het punt van uitbarsten. Overal groeit de citroenmelisse tussen en de vlier staat ook eindelijk echt in bloei. Gisteren na al het werk in huis heb ik vlierbloesem geknipt en, na een handige tip op youtube even ondersteboven laten rusten om de kleine beestjes de kans te geven weg te vluchten. Er kropen twee kleine spinnetjes uit, net zo prachtig wit als de bloesem zelf. De bloemen staan nu onder water in een pan in de koelkast met een citroenschilletje erbij, zodat de siroop straks mooi helder van kleur zal zijn. Straks gaan we een zeef en kaasdoek op de kop tikken om het mengsel daarna, gezeefd en wel, met suiker en citroen te koken en in flessen te stoppen.

Gisteren was het 1 mei. Dat is hier een echte feestdag die vooral met familiebezoek en dichte winkels gevierd wordt, maar voor ons betekende het nog steeds een dag van noeste arbeid. Dus Lief maakte de oude stenen aan de ingang van de tuin zichtbaar en kroop metertje voor metertje vooruit om de wildgroei in te dammen. Een rand langs de muur mocht blijven. Zo konden de varens ook beter gedijen. Voor de bui, die dreigde, was het gras aan de voorkant aan weerskanten van de goot, aan de beurt. Dat maaide hij met de handmaaier. Hongaren schudden wijselijk hun hoofd over het handwerk. Daar heb je toch ander materiaal voor. De bosmaaiers zijn hier erg in trek. Wij houden er niet van. Zoveel herrie dat maar door dreint en drenst. Ik lapte huiselijk de ramen. We vonden ergens in een hoek van de keuken een oude ragebol. Soms zijn juist die dingen uit onze jeugd eenvoudigweg de meest handige schoonmaakmiddelen.

De twee Indiase dametjes voor het keukenraam staan nu op een schetsje voor een ets. Straks als alle beslommeringen gedaan zijn, is er weer volop ruimte om in het atelier aan het werk te gaan en letterlijk en figuurlijk de vruchten en de vreugde te plukken.