Niets is leuker

Gisterenmorgen was er wat consternatie over een vink op de voederplank. Hij was al minstens een half uur aan het eten. Zoonlief haalde de verrekijker erbij en maakte op die manier een filmpje. Het bleek dat het arme diertje een deel van zijn snavel kwijt was. Het zag er naar uit. Hij gebruikte zijn tongetje om de zaadjes naar binnen te werken. Op zich weer een staaltje van vernuft, maar lang zal hij het niet vol houden. Hoe raak je nou een deel van een snavel kwijt.

Appje naar zoonlief. Kleinzoon van 12 kwam die middag even langs om zijn Sinterklaas-surprise te maken. Hij wilde een pingpong-tafel in 3D knutselen en zoonlief had het apparaat op zijn kamer staan. Die wilde hem er wel bij helpen. In de wachttijd zouden we ondertussen wat over zijn portfolio kunnen brainstormen. Ik had beloofd hem daarbij te helpen.

Op een gegeven moment kwam hij beneden en vroeg of ik kon helpen met het net in het midden van de tafel. Lief ging boodschappen doen en beloofde mandarijnen in een net mee te nemen. In de winkel had hij echter eveneens een wit fruitnet gevonden en die ook meegenomen. ‘Slim idee’ vond onze creatieve telg. Daarna een gesprek over kunst maken en dat muziek en dans, theater en poëzie ook kunst was. Ik vertelde hem dat mijn vader, zijn opa-opa, aan toneelspelen en tapdansen had gedaan.

Hij vond de kunst van de oude Meesters het meest interessant. Rembrandt, van Gogh en zo. Uitgelegd dat van Gogh veel moderner was en met een losse toets schilderde. Boeken erbij gehaald van de diverse stromingen en wikipedia voor de nodige informatie. Een op de zeventiende eeuw manier gemaakt werk van mij laten zien, een klein paneel met de suikerpot van oma, een glazen kopje, een limoen en een oud boek. Dat vond hij wel mooi. Rothko geprobeerd uit te leggen, omdat hij de afbeeldingen op vlaggen vond lijken. Tussendoor thee met pepernoten. Daarna wat of etsen was en hoe dat ging. Ik kon hem de geëtste platen laten zien en de afdrukken.

Hij wilde graag digitale kunst maken, dus kwam de Ipad te voorschijn en leerde ik hem de basisregels van gebruik. Hij begon direct al moeilijk in perspectief. Een driedimensionaal huis met plat dak. Lastig, ook voor mij haha. Schoondochter heeft een format in dit tekenprogramma voor het ontwerpen van 3D meubelen. Daar kan hij een keertje in de leer. Verder keuvelden we de hele middag gezellig door. Aan onderwerpen geen gebrek.

Hij wilde hooguit 85 worden gaf hij aan, geen 113. ‘En als je nou nog geen kwalen hebt’, vroeg ik hem. ‘Wat zijn kwalen?’. Uitgelegd. Dan wilde hij dat wel. De Eeuwtelling uitgelegd. Rembrandt is geboren in 1605, dus in de 17e eeuw.

Na de pepernoten waren er nacho’s met een smaakje. Het ging erin als koek. Na een tijd van alles te hebben uitgeprobeerd op de Ipad, tekende hij een woeste leeuw met een hanekam met de poten vooruit. Daaronder stond al een vulkaan en in het vierkant ernaast een voetbalveld. Nu had de leeuw de bal vooruitgeschopt van het veld af richting krater van de vulkaan.

We moesten er om gniffelen. ‘Je zegt dat je geen fantasie hebt, maar dit is behoorlijk wat fantasie, lieverd’ Wijze oma-raad om met zich mee te nemen. Met zoonlief vogelde hij uit hoe het netje in het midden van de pingpongtafel gespannen kon worden en dat printen zou nog drie uur duren. Dat was te lang en zoonlief bracht hem netjes thuis.

Het portfolio komt er wel. Als hij zijn fantasie en verbeeldingskracht kan laten rollen, want dat bezit hij in hoge mate. Kwaliteitstijd met kleinzoon. Niets is leuker.