Voor eeuwig jong gebleven.

Vannacht droomde ik mijn column bij elkaar. Vanmorgen toen ik wakker werd wist ik zeker, dat ik het zou onthouden. Na koffie te hebben gemaakt installeerde ik me weer en bleven de vingers doelloos boven het toetsenbord hangen terwijl de PC me zacht ruisend nieuwsgierig aankeek met haar grote witte oog. Weggevaagd in de werkelijkheidszin van alle dag.

Herinneringen:

Tropische hitte buiten. De harige benen onder de witte schort, de twee donkere koppies in de holtes van je armen. Verbouwereerd bleef je bewonderen, van de ene naar de andere, van de ander naar die ene. Twee jongens, wat een rijkdom.

Op muizenjacht, de veldmuizen waren massaal op de tafel aan het dansen in die heerlijkheid van grenen hout en stoflappen op zolder. In de grote verkleedkoffer met al mijn mooie hippie jurken, katoenen en kleurrijke gewaden, speelden ze kat en muis met je en hadden er geen nest maar een paleisje ingebouwd. De kinderen joelden om je heen. ‘Daar een en nog een.’  Eerst vriendelijk en almaar bedrevener werd je uitgedaagd. Dood aan de muizen. Een veldmuis hoort in het beukenbos en niet bij ons op zolder.

Paaseieren zoeken met de kinderen in een van de bossen rond Driebergen. Je liep versneld een rondje en zag daarna, zeker weten, de oren van een enorme haas. ‘Kom kijken.’ Opgetogen snoetjes en een grote grijns van jou bij de ontdekking van het eerste ei. ‘Wie het eerste op de heuvel is’….

Voetballertjes in de dop, die dikke kluwen klein grut midden op het halve veld, die als een bal rond tolde en waaruit twee koppies zich los maakten. Je vaderhart zwol van trots, daar gingen twee kleine evenknieën van je, de een met jouw inzicht en de ander met jouw doorzettingsvermogen en beiden scoorden aan de lopende band in jouw voetsporen op het veld.

Hombourg en wandelen in de ochtend als jij de beurt had om met de kinderen op te staan. Het viertal hing aan je benen, dolde over je heen in het veld in een uitgelaten vrolijkheid van schaterlach en liefde. Ze dribbelden met hun kleine benen mee naar de koeien hoog op het weiland. Daar een eerste boterham uit het vuistje. Niets is lekkerder dan dat. Papa, zon, koeien, blauwe lucht, geurende veldbloemen en zo’n stuk afgescheurd stokbrood met liefde, oneindig veel liefde.

Het pluchen tafelkleed.

We liepen op de rommelmarkt. Kindlief in de slendang, diep weggedoken tegen mijn warme buik onder de paarse parka en jij in je pluchen tafelkleedje, improvisatorisch tot haute-couture jas uit de jaren zeventig omgebouwd en je grote zwarte baard met de sleutel en de ringen in je oren. Ons andere dametje in de kinderwagen. We hotsten en botsten ons een weg door de mensenmassa en haalden de krant. Trots stel van twee prachtige meiden.

Dammetjes bouwen in de rivier langs het zinkviolen veld. Met Lazy naast je, trouwe onafscheidelijke viervoeter, die lag uit te hijgen onder een boom in een wolligheid van rood, pluizig en groot. Je trouwe vriend.

.De eerste kinderbakfiets ever! 1984.

De vader, de beste vader ooit. Nachtvlinder die de straten af struinde naar alles wat te maken viel. Fietsen vooral, de eerste bakfiets met kinderen erin, twee oude fietsstoeltjes op een plankje in een zwartgeverfde vuilniskar, kinderen erin en gaan. Krachtig, sterk, onoverwinnelijk en met een gedrevenheid, die verder ging dan je zelf kon bevatten.

Maar toen…

Kinderen bij mij en soms bij jou, als je het weer aan kon en geen last had van symbolentaal of stemmen in je hoofd, die opdrachten gaven om de mensheid te redden. Tussendoor altijd weer die lieve betrouwbare ene, die ze aanbaden en die er altijd was tot de volgende fase. Tot ook die fase uitbleef en je wist, dat je ze te allen tijde beschermen moest en koos voor een voortijdig vertrek.

Elke dag zien we je ergens vliegen. Je bent de buizerd in de boomtoppen, de havik in het veld op muizenjacht die bij buitenkansje een kraai verschalkt, de torenvalk die hoog in de lucht bidt, de sperwer op zijn vlucht.

Je bent de golven in de zee en de branding neemt onze woorden met zich mee, net als destijds jouw stoffelijke onstoffelijkheid, om je te vertellen dat je nog steeds bij ons bent in iedere lach, kwinkslag, droom en dagdroom. De beste van alle vaders en voor eeuwig jong gebleven.