Uncategorized

De digitale wereld

Pluis mauwde zielig. Ze had helemaal geen zin om op ‘wereldreis’ te gaan in een kleine, weliswaar luxe…maar toch, reismand. Ondanks het feit dat er een handig uitschuifbaar handvat op zat en wielen eronder, was het nog altijd schoon aan de haak vijf kilo dat ik mee moest sjouwen en verrijden. Bij de dierenarts in de wachtkamer zaten twee honden, een grote zenuwachtige herder die maar bleef trekken en janken en een kleine malthezer, die voornamelijk onder de arm van de bazin zat geklemd. Wij waren eerder aan de beurt. Dierenarts ploos Pluis uit aan alle kanten. Goedgekeurde organen, vacht, bek, oren, geen uitdroging etcetera. Vermoedelijk een staaltje van verkeerde voeding. Dus aan het hypo-allergene kattenvoer, een injectie tegen het braken en pilletjes mee voor een paar dagen. Pluis was gezond en mijn portemonne in die luttele tijd kilo’s afgevallen.

Zwoegen om haar thuis te krijgen en met twee dozen met eten van de afgelopen dagen naar dochterlief. Onder de frisgroene blaadjes van de ontluikende gingko met een kop thee en de zon op de bleke wangen was het een poosje goed toeven. Zaterdag gaan we naar de brillenwinkel om een nieuwe aan te meten, want een van mijn goede brillen knapte finaal door. Bovendien zou een meting ook niet verkeerd zijn, omdat de blik soms wat vertroebeld is en ik een rietzanger niet meer van een lijster kan onderscheiden.Dan, in alle vroegte, gaat dochterlief mee, om te helpen kiezen. Je ziet er door de bomen het bos niet meer en van een afstand is een en ander soms beter te bekijken.

Op facebook kwam de column van Eus net langs, waarin hij het dedain waarmee de kunstsector onderaan de versoepelingslijst bungelt, benoemde. Alles waarmee we ons leven kunnen verrijken en inspireren is in die bibliotheken en musea te vinden. Bordelen mogen open en deze goed te structureren instellingen niet. Het is toch niet meer te verkopen, zou je zeggen. Het wordt zeer gemist.

Hemelvaart trok vandaag maar weer eens een blik ochtendzon open. Dauwtrappen was er vanmorgen niet bij. Ooit, lang geleden voor mijn gevoel, haalde ik twee slaperige lijfjes uit hun warme bed, kleedde ze dik aan en plantte ze voor en achter op de fiets in het zitje. Door de stilte van de verlaten stad reden we zonsopgang tegemoet, meestal richting Houten, om als het zo uitkwam nog wat hoogstam-fruitbomen te kunnen bewonderen. Begeleidt door kwebbelende kinderstemmen met als achtergrondmuziek het gefluit van de merel, omarmde het vroege tijdstip de verwondering. Het zonlicht hulde de natuur in een gouden gloed en nooit was er ergens een vrediger tafereel dan dat. Die fietsende moeder met voor in het zitje de jongste en de oudste in de mand achterin.

Nog langer geleden fietsten wij dapper naast onze moeder mee, langs de spoorlijn naar de boomgaarden rond Houten of we liepen het trekkerspad langs de Kromme Rijn af. Dauwtrappen was er altijd, monter en fris. Waar was die goede ouwe getrouwe gewoonte verwaterd. Ik denk bij de komst van de tweeling. Vier kinderen op de fiets is zonder de ingenieuze bakfietsen van tegenwoordig niet te doen. Al hadden we de eerste bakfiets van de stad, door manlief eigenhandig gemaakt van een oorspronkelijke vuilniskar. Mooi zwart geverfd met zilveren bliksemschichten aan weerskanten. Lightning M’cQueen avant la lettre. Trots fietste hij met de twee meiden door de straten en had veel bekijks.

Vriendinlief appte, ze voegt me toe aan de maillijst om de vriendenkring te laten weten over het verloop van een en ander. Zo fijn als mensen weten in te schatten, hoe zeer je met hen en hun wel en wee bezig bent. Energie verdelen en toch alles kunnen delen. Dat is het voordeel van de digitale wereld.

‘In 80 dagen de wereld rond’liet me naar Palma de Mallorca gaan. Op papier kwam een impressie van de Apunt de Balladors van Bardolet en in de kom de lekkere Tumbet.

Ingrediënten

  • 800 gr aardappelschijfjes
  • 390 gr tomatenblokjes (1 pak)
  • 500 gr tomaten passata
  • 2 aubergine’s
  • 2 paprika’s
  • 1 ui
  • 1 teen knoflook
  • Scheut droge witte wijn
  • 1 blaadje laurier
  • Snuf oregano
  • Snuf tijm
  • peper en zout
  • olijfolie

Bereiding

Snipper de ui en knoflook fijn en fruit aan in een diepe pan. Breng de uien op smaak met peper, zout, tijm en oregano. Blus af met een scheut witte wijn. Als de alcohol verdampt is voeg je de tomatenblokjes en passata toe. Voeg het blaadje laurier toe aan deze saus en laat op laag vuur pruttelen voor ca 25 minuten. Kruid de aardappelschijfjes met een snufje peper en zout en bak deze ca 10 minuutjes in een koekenpan. Verwarm ondertussen de oven op 200 graden. Snijd de paprika in stukken en de aubergine in plakken en bestrijk met een beetje olie. Grill ze vervolgens in een grillpan. Doe de aardappelschijfjes in een grote ovenschaal gevolgd door de gegrilde paprika en aubergine. Giet de tomatensaus er over en zet ongeveer 25 minuten in de oven.

3 gedachten over “De digitale wereld

  1. Wat maakte je een prachtig aquarel.
    Ook ik reed vroeger ook met twee kindjes op de fiets rond, achteraf gezien niet zo veilig, denk ik nu vaak. Geef mij dan toch maar de huidige bakfietsen, waar jullie blijkbaar al een voorloper van hadden.
    Dauwtrappen betekent hier nu met de voeten door het gras vol dauw de vroege ochtend instappen.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.