Uncategorized

Het mooiste gedicht

De nacht viert feest. De maan trekt smalle strepen helder licht door de onverlichte kamer, vat de vacht van Pluis, die opgekruld op het voeteneind van mijn bed ligt, in zacht grijs. Ik zit rechtop, tuur door het zijraam en vang de bijna volle maan. Aha, ik had het kunnen weten. Daarom is de nacht zo kort. In de straat is het ook feest. Aan de gevel van het huis rechts van mij, op de hoek, is ze uitbundig versierd met paars en rood licht, een guirlande van gezelligheid. ‘Hier wordt gevierd’, fonkelt het de duisternis in. Wat precies blijft gissen. Een Sarah, of een geboorte, om het even wat, maar in het huis is het feest en de hele wereld mag het weten.

Ik kijk ‘Brommer op Zee terug’, het nieuwe boekenprogramma van de VPRO en verbaas me over de samenstelling ervan. Soms is het moeilijk te verstaan, maar dat kan ook aan mijn eigen immer aanwezige decibellen binnensoor liggen. Over de Roemeens/Nederlandse Mira Feticu die het boek ‘Liefdesverklaring aan de Nederlandse Taal’ heeft geschreven, had ik al een uitgebreide recensie van Matthijs van Nieuwkerk gelezen. In een waterval van woorden verklaarde ze hoe en waarom het Nederlands haar ‘moedertaal’ werd. De hang naar volwaardigheid zegt meer over de Nederlander in het algemeen dan over Mira zelf. Deze literatuurwetenschapper heeft een drang om zich te bewijzen en dat is logisch als de taal een struikelblok voor het intelligente aangezicht blijkt te zijn. A.L. Snijders was mij onbekend. Het is dé schrijver van het zeer korte verhaal. Hij doet namelijk er niets anders naast. Geen gedichten, geen proza, geen toneel. Hoe hij ooit tot schrijven kwam was een toevalligheid, een bijzondere ontmoeting. Hij ging met vrienden als jonge jongen voetballen in de afgravingen aan de rand van het Amsterdam van toen. Daar zag hij een man met een fiets, achter de fiets hing een karretje. Hij was gefascineerd en liep op de man af. Die vertelde hem dat hij in het karretje sliep en op die manier woonde en reisde. Hij vond het zo’n buitengewoon gegeven, dat hij de voetbaljongens links liet liggen en naar huis fietste om het op te schrijven. Zo kort als zijn verhalen zijn, zo lang zijn zijn verklaringen, waarin, kenmerkend voor een schrijver, lange bedachtzame pauzes voorkomen.

Gisterenmiddag bleek de pakketpost weer een pak door de brievenbus te hebben gewrongen. Ze doen het vaker. Het karton zit dan klemvat en eerst moet ik de boeken door de sleuf aan de zijkant eruit peuteren, alvorens het karton wat naar elkaar toe te vouwen om het eruit te kunnen halen. Ik krijg er handigheid in. Van de week kon ik namelijk de verleiding niet langer weerstaan en heb toch het boek: ‘Jij zegt het’ van Connie Palmen en ‘De dagboeken’ van Sylvia Plath laten komen, de stapel nog ongelezen boeken ten spijt. Het eerste hoofdstuk was daarom voor Connie vannacht. Ik hoopte dat ik er opnieuw door in slaap zou vallen, maar niets was minder waar en ik had het kunnen weten. Allesbehalve slaapverwekkend.

’s Middags mocht ik voor het eerst sinds een week weer naar de supermarkt. Een uitje om niet te versmaden. Er zijn dingen die meer te waarderen vallen, als je ze ontbeert hebt. Met een volle rugzak sjouwde ik de trappen op. Twee boeken en een lieve kaart rijker. Van dochterlief en haar gezin. ‘Kus voor het thuiszitten, kus voor de spanning, kus voor het testen, kus voor het wachten en dan prikken maar‘ met een getekend hartje, stond er achterop. Alles was opgesiert door een grillig lijnenspel van kleindochter. Zo verwend worden. Het mooiste gedicht.

In 80 dagen de wereld rond reisde ik af naar Pakistan. Op papier kwam een pentekening naar een detail uit de doeken van Imran Zaïb en in de kom de overheerlijke Chana Masala:

1 middelgrote gehakte uien/½ kg kikkererwten/tomatenpuree/3 laurierblaadjes/1 grote kardemom/2 kleine kardemom/5 tot 7 kruidnagel/8 tot 10 tomaten/1 kaneelstokje/½ el komijnzaad/2 eetlepels gember- en knoflookpasta/1 el zout/2 el geroosterd korianderpoeder/1 eetlepel geroosterd komijnzaadpoeder/1 & ½ eetlepel rode chilipoeder/½ el kurkumapoeder/1 eetlepel Chaat Masala-poeder/½ el Garam Masala-poeder/2 groene pepers/Groene korianderblaadjes/1 kopje bakolie

Voeg een kopje bakolie toe aan de pan en verwarm het. Voeg laurierblaadjes, zwarte peper, kruidnagel, kaneelstokje, grote kardemom, kleine kardemom en komijnzaad toe. Voeg er twee eetlepels gember- en knoflookpasta aan toe. Kook tot drie minuten. Voeg vervolgens de gehakte ui toe en kook deze. Voeg zout, komijnzaadpoeder, korianderpoeder, rode chilipoeder, kurkumapoeder, chaat masala-poeder toe en meng goed. Voeg tomatenpuree toe en meng het. Dek af en kook gedurende 5 minuten. Voeg na 5 minuten gekookte kikkererwten toe. Meng goed. Voeg er twee grote groene pepers aan toe, voeg twee kopjes gekookt kikkererwtenwater toe. Breng het aan de kook. Dek af en kook gedurende 10 minuten op middelhoog vuur. Voeg na 10 minuten masala poeder toe en koriander meng goed en je Chana Masala is klaar om te eten.

7 gedachten over “Het mooiste gedicht

  1. Zo is het, missen helpt waarderen. Een gevoel dat we hopelijk blijven (h)erkennen eens Corona minder heftig wordt.
    Fijne kaart van een fijne dochter aan haar fijne mama 💛

    Geliked door 1 persoon

  2. Snijder kan prachtig schrijven én filosoferen. Ik mis zijn bijdrage die vroeger in de VPRO-gids stond. Maar woorden op een kaartje van een geliefde zijn toch het allerfijnste.

    Geliked door 1 persoon

    1. Gek hoe iets langs je heen kan gaan. Intrigerende oude man is het geworden, met de karakteristieke kop. Filosoferen verklaart ook het bedachtzame in zijn reactie. Mooi, dank je wel ❤

      Geliked door 1 persoon

  3. Ik ben toevallig net in een bundel van A.L. Snijders bezig. Ik man die man wel. Zowel in zijn schrijven als persoon.

    ‘Brommer op zee’ kan me op de één of andere manier niet bekoren. Lastig om er na twee afleveringen de vinger precies op te leggen. Ik merk wel dat ik ‘Boeken’ op de zondagmorgen steeds meer ga missen.

    Geliked door 1 persoon

    1. Precies hetzelfde idee. Ik blijf het dapper proberen, maar het blijft een beetje schuren.

      Wel fijn dat ik zo op Snijders ben gekomen, al vond ik het een moeizaam interview.

      Like

Reacties zijn gesloten.